شهرستان ادب: «عشق و رب به اندازۀ کافی» مجموعه هشت داستان کوتاه از دکتر حمید عبداللهیان است که سال گذشته توسط نشر هیلا منتشر شده است.
نویسنده در این داستان ها به گوشه و کنار زندگی آدمهای جامعۀ خودش سرک میکشد و کنجهایی را میکاود که غالبا در نگاه سرسری انسانها به یکدیگر نادیده گرفته میشوند.
در «ب مثل بلکک» به کشمکش عاطفی یک دانشجوی شهرستانی در محیط دانشگاه واقف میشویم. و در «مسافر تخت آخر» در یک کوپۀ قطار، در جمع گرم چندین جوان شهرستانی قرار میگیریم که به مسافرت می روند و با ورود ششمین مسافر کوپه که غریبه ای عراقی است دچار چالشی احساسی میشوند.
نویسنده سوژه ها را در جاهایی سراغ گرفته که معمولا محل گذر و بی توجهی آدمهاست. یکی از این موارد جمعهای دانشجویی یا جمعهای به اصطلاح مجردی است که شاید هر نویسنده ای فکر کند آنقدرها ظرفیت داستانی نمی توان در آنها پیدا کرد. اما سه داستان این مجموعه در چنین محیطهای شکل میگیرند. داستانهای «مسافر تخت آخر» و «آن که رفت، آن که ماند» به طور مستقیم و داستان «ب مثل بلکک» به طور غیرمستقیم.
«عشق و رب به اندازۀ کافی» مجموعه ای خواندنی و منحصر به فرد است. منحصر به فرد از این بابت که نویسندۀ آن متعلق به جامعۀ آکادمیک ادبیات است که متاسفانه سهمی کمی در جریان ادبیات خلاقه کشور دارند. داستانهای خوش ساخت و خوش خوان دکتر عبداللهیان در واقع الگوهایی برای جمع دانشجویان و مخاطبان ایشان در کارگاه های داستان نویسی هستند.
مجید اسطیری
Website
من را از نظرات بعدی از طریق ایمیل آگاه بساز