شهرستان ادب: شعر که می‌خوانید غزلی است از مجموعه شعر «باغ در حصارِ مصائب» سروده شاعر گرامی علیرضا رجبعلی زاده کاشانی. رجبعلی زاده شاید یگانه رهنورد افسانه‌ای است که با کوله‌بار غزل در راه اخوان ثالث قدم بر می‌دارد.
گفتنی است مجموعه شعرِ «باغ در حصارِ مصائب» به دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی تقدیم شده است.
کیستم؟ یک تکه تنهایی، چیستم؟ یک پیله دل تنگی
تکه‌ی تنهایی‌ام: تاریک ، پیله‌ی دل تنگی‌ام: سنگی
بومِ باران‌خورده‌ی رنگم، نقشی از خویشم که دل تنگم
ابرِ تصویرم که می‌گیرد گریه‌هایم رنگِ بی‌رنگی
خانه‌ام را «بخت» در می‌زد، یادم آمد از شبِ تاری!
«آرزو» را یک سفر رفتم، دورتر شد راه، فرسنگی
با چُگورت در دلم هر شب خیس بارانم «چُگوری» جان!
در گلویم می‌گشاید چنگ چتر بغضت، مهربان «چنگی»!
خسته شد از بس که آمد رفت، «مرگ» و دید از من گران‌جانی
موج را یک عمر می‌راند صخره از خود با گران‌سنگی