سه شعر برای شهادت امام جعفر صادق (علیه السلام)

شهرستان ادب: در سالروز شهادت هفتمین پیشوای مسلمانان امام جعفر صادق (علیه السلام) سه شعر می‎خوانید از آقایان مهدی جهاندار، احمدرضا رضایی و حسن صنوبری در سوگ و ستایش این امام بزرگوار.

مهدی جهاندار

به کودکان و زنان احترام می فرمود
به احترام فقیران قیام می فرمود

سلام نام همه انبیاست؛ او می گفت
سپس اشاره به دارالسلام می فرمود 

کسی که در پی خورشید نیست از ما نیست
سحر می آمد و این را مدام می فرمود
 
کجا حرام خدا را حلال می دانست
کجا حلال خدا را حرام می فرمود 

اگر که دست به پهلو گرفته‎ای می دید
به اشک و آه و دعا التیام می فرمود 

"خوشا به حال کسانی که راستگویانند"
امام صادق علیه السلام می فرمود

احمدرضارضایی

قلم به دست گرفتی و تیغ از آب درآمد
به نور وجه تو خلق از ظلام خواب درآمد

تو از معادن حلمی به کوهسار نبوت
که هر که در برت آمد از اضطراب درآمد

خدا نشاند به شامی سه در دو دانه انگور
چهل صباح گذشت و شراب ناب درآمد

همین که از پرشالی گشود چهره سوالی
ز آستین هشامت دو صد جواب درآمد

کنار چشمه روشن چه تیره دل بود آنکس
که راه چاه گرفت از قضا سراب درآمد

حسن صنوبری

نشسته بر لب ساحل، شکسته‎زورقِ عاشق:
که‎راست زهرۀ دریا؟ کجاست باد موافق؟

به موجِ اشک، کِی آخر توان به اوج رسیدن؟
کجا حریفِ تو باشد دلِ شکستۀ قایق؟

*
نه فهمِ رنج تو آسان، نه درکِ اوج تو ممکن
زبان ناطقه الکن؛ سکوت، یک‎سره ناطق

مگر که اذنِ جنونم دهی چو «جابر جعفی»
وگرنه عقل ندارد رهی به کوی حقایق

تویی که علم یقینی، به دین اول و آخر
تویی که معنی دینی، به علم سابق و لاحق

چو طفل مکتب تو «بوحنیفه» است چه گویم
ز حلقۀ تو بجویم اگر مشایخ واثق

به حکم توست اگر زد «هشام» تیغ تکلّم
ز کیمیای تو «جابر»، حکیم گشته و حاذق

چه داشت خرقۀ «سفیان» به جز ریا -و چه عریان-؟
تو خرقه‎پوشِ خدایی نهان ز چشم خلائق

زبان گشودی و آنک شکست حقّۀ کافر
نگاه کردی و آنگه پرید رنگ منافق 

عیار عقل تو بودی به گفتگوی مکاتب
مراد علم تو بودی ز جستجوی دقائق

تویی تو چشمۀ جوشان، تویی تو بحر خروشان
شکسته‎زورقِ ساحل، منم، به سوی تو شائق

*
ز خویش می‎روم امشب به سوی غربت دریا
سیاه‎پوش عزای امام جعفر صادق