شهرستان ادب: استاد عباس کی‌منش کاشانی، متخلص به «مشفق» شامگاهان امروز ۲۸ دی‌ماه ۱۳۹۳ بر اثر عارضه‌ی قلبی دار فانی را وداع گفت.
مشفق کاشانی در سال ۱۳۰۴ در شهر ادب‌پرور کاشان در خانواده‌ای که به شعر و شاعری علاقه داشتند دیده به جهان گشود و از همان کودکی حافظ‌خوانی‌های مادر بزرگوارش، او را به سوی دنیای شعر سوق داد. استاد مشفق مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته‌ی امور اداری و بودجه از دانشگاه تهران دریافت کرد. وی در آموزش و پرورش سال‌ها به تربیت و پرورش نسل جوان کشور پرداخت.
چندی پیش، رهبر فرزانه‌ی انقلاب در پیامی به کنگره‌ی بزرگداشت استاد مشفق کاشانی به وجوه شخصیتی این شاعر تازه‌گذشته اشاراتی خواندنی کردند: «جناب آقای مشفق هم از شعرای خوب زمان ما هستند... علاوه بر جنبه‌ی شعری محض، دو خصوصیّت دیگر هم در آقای مشفق هست که قابل توجّه است: یکی اینکه شعر ایشان در خدمت هدفها قرار میگیرد؛ در خدمت هدفهای دینی و هدفهای انقلابی... نکته‌ی دوّم شخصیّت خود ایشان است؛ ایشان یک انسان محترم و آراسته به اخلاق خوب، به رفتار خوب محسوب میشوند و ما در طول این حدود سی وچند سال که با ایشان آشنا هستیم و مرتبطیم و از ایشان شنیدیم و گاهی با ایشان نشست و برخاست کردیم، همیشه این رفتار را از ایشان ملاحظه کردیم...»
از استاد مشفق همواره به عنوان یکی از دوستان و همشهریان نزدیک سهراب سپهری یاد می‌شود و حتی بسیاری ایشان را کاشف سپهری می‌خواندند. در جلد اول کتاب «خلوت انس» نیز خود استاد مشفق از آشنایی و روابطش با سهراب سپهری سخن گفته است. خود سهراب سپهری نیز در زندگینامۀ خودنوشت خویش به این مسئله اشاره کرده است:
«اواخر دسامبر ۱۹۴۶ بود و من در اداره فرهنگ کار گرفتم. آشنایی من با جوان شاعری که در آن اداره کار می کرد، رنگ تازهای به زندگیام زد . شعرهای مشفق کاشانی را خوانده بودم. خودش را ندیده بودم . مشفق دست مرا گرفت. و مرا به راه نوشتن کشید. الفبای شاعری را او به من آموخت. غزل میساختم و او سستی و لغزش کار را باز میگفت. خطای وزن را نشان میداد. اشارات او هوای مرا داشت...»
استاد مشفق که در سال‌های انقلاب در کنار بزرگان دیگری چون سیدعلی موسویگرمارودی، مهرداد اوستا، طاهره صفارزاده و... با وجود اعتبار ادبی قابل توجه قبل از انقلابش، به موج انقلابیون پیوسته و از طرف مجامع روشنفکری مورد تحریم قرار گرفته بود. همچنین این بزرگوار در دوران دفاع مقدس بارها در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل حضور یافت و به شعرخوانی برای رزمندگان و بسیجیان پرداخت.
این شاعر بزرگ همروزگار ما در سال ۱۳۸۲ به عنوان چهره‌ی ماندگار حوزه‌ی ادبیات معرفی شد. چندی پیش نیز بزرگداشت‌هایی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، خبرگزاری فارس و موسسه‌ی اوج برای این شاعر فقید برگزار شد.
از زنده‌یاد عباس کی‌منش تاکنون مجموعهشعرهای متعددی منتشر شده است که از آن میان میتوان به «صلای غم» (تضمین ترکیببند عاشورایی محتشم کاشانی)، «خاطرات»، «سرود زندگی»، «شراب آفتاب»، «آذرخش»، «بهار سرخ سرود»، «نقشبندان غزل» و «انوار ۱۵خرداد» اشاره کرد.
استاد مشفق کاشانی، در شبانگاه ۲۸ دی ۱۳۹۳ در حالی‌که در برنامه‌ای در انجمن شاعران ایران مشغول سخنرانی و خوانش شعر بود دچار حمله‌ی قلبی شد و اندکی بعد به دیدار حق شتافت.
مجموعه شاعران، داستاننویسان و دیگر همراهان موسسه فرهنگی هنری شهرستان ادب، این ضایعه را به خانواده‌ی استاد مشفق کاشانی و جامعه‌ی ادبی کشور تسلیت می‌گوید و علو درجات را از خدای منان برای این شاعر انقلاب خواستار است.
با هم فاتحه‌ای بخوانیم برای آرامش روح استاد مشفق کاشانی.