موسی بیدج، استاد دانشگاه و مترجم زبان عربی، در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، با اشاره به آثار جدیدش گفت: «آنتالوژی داستان کوتاه مدرن ایران» از جمله این آثار است که توسط شورای هماهنگی فرهنگ و هنر ادبیات کویت منتشر و در این کشور توزیع شده است. این اثر دارای 370 صفحه است که شامل 50 صفحه مقدمه و معرفی 31 نویسنده است. در بخش داستان‌نویسان، به همراه معرفی اجمالی از نویسندگان، شامل زندگی‌نامه و معرفی آثار، نمونه‌ای از داستان‌های آنها نیز ارائه شده است.
وی ادامه داد: در مقدمه این کتاب به نحله‌ها و ادوار مختلف داستان‌نویسی در ایران اشاره کرده‌ام. طلیعه‌داران معرفی شده است و سپس موضوعات مبتنی به داستان‌ها را به طور مفصل بررسی کرده‌ام. از نسل‌های مختلف داستان‌نویسی معرفی و نمونه‌کار ارائه کرده‌ام. کتاب با شرح زندگی جمالزاده به عنوان پدر داستان‌نویسی ایران آغاز می‌شود و در ادامه دیگر داستان‌نویسان مانند جلال آل احمد، اسماعیل فصیح، نادر ابراهیمی، مصطفی مستور، بلقیس سلیمانی، علی مؤذنی، زسول پرویزی، ابوالقاسم فقیری و بهرام صادقی معرفی کرده‌ام.
بیدج با بیان اینکه این اثر جلد نخست «آنتالوژی داستان کوتاه مدرن ایران» است و احتمالاً جلد دومی نیز به این مجموعه افزوده خواهد شد، افزود: برای نگارش این اثر منابع مختلف داستانی مطالعه و داستان‌ها از آثار متعدد نویسندگان گزینش شده است. محتوا و فضای داستان‌ها متفاوت است، اما سعی کرده‌ام که با رویکرد آزاد و بدون قید موضوعی به داستان‌ها نگاه کنم. در این میان داستان‌های دینی و مذهبی، انقلاب اسلامی و دفاع مقدس نیز ذکر شده‌اند. تمامی داستان‌های موجود د راین اثر بیانگر فضای عمومی فرهنگ انقلاب اسلامی هستند و داستانی که خارج از فضای فرهنگی ایران باشد، نمی‌بینیم.
این استاد دانشگاه به شیوه توزیع این کتاب اشاره کرد و گفت: این اثر توسط رایزن فرهنگی ایران در کویت به شورای هماهنگی فرهنگ و هنر ادبیات کویت منتقل شد. کتاب توسط همین شورا منتشر و بعد در تمامی کشورهای عربی توزیع می‌شود. کویت یکی از کشورهایی است که فرهنگ و ادبیات در آن رواج فراوانی دارد و در جهان عرب از این منظر سرآمد است. یکی از موضوعات جالب این است که ادبیات کویت علاقه فراوانی به ادبیات ایران دارد، حتی این اثر که به تازگی در این کشور منتشر شده است، به خوبی مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفته و تبلیغ می‌شود.
عطش جهان عرب برای انقلاب را با چه کالایی رفع می‌کنیم؟
بیدج به تأثیر آثار فرهنگی در توسعه روابط میان کشورهای اسلامی اشاره کرد و گفت: امیدوارم این نوع همکاری‌ها میان ایرانی‌ها و دیگر کشورهای عربی بیشتر شود و ادامه پیدا کند، نه به صورت فردی بلکه به صورت برنامه‌ریزی شده و از طریق سازمان‌ها. توسعه فعالیت‌های این‌چنینی می‌تواند تصویر سیاهی که برخی از رسانه‌ها در جهان عرب از ایران در اذاهان درست کرده‌اند را رفع و روشن کند. برخی از رسانه‌ها در جهان عرب مغرض هستند و فعالیت‌های ایران را وارونه جلوه می‌دهند و مخدوش می‌کنند. چهره فرهنگی ایران را برا رسیدن به منافع خاص خودشان، تغییر می‌دهند. از ایران به عنوان کشوری که دیگر مسلمانان را تهدید می‌کند معرفی می‌کنند. چه کالا و ابزاری بهتر از کتاب به ویژه در خصوص داستان و شعر که بتواند چهره ایران را تغییر دهد و آنطور که هست به دیگران معرفی کند؟
این استاد دانشگاه با بیان اینکه ارزشمندی کارکرد ادبیات را در بهبود توسعه فعالیت‌های فرهنگی انقلاب نباید از یاد ببریم، افزود: جهان عرب ادبیات کلاسیک ما را به خوب یمی‌شناسند و با شاعرانی مانند حافظ و مولانا آشنایی دارند، اما هیچ تصوری از ادبیات امروز ایران ندارند. با نویسندگان و شاعران زیادی از جهان عرب طی سال‌های گذشته ارتباط داشتم. بسیاری از آنها مشتاق مطالعه و اطلاع یافتن از ادبیات معاصر ایران بودند، اما ما کالایی برای این امر پیدا نمی‌کردند. ما در این حوزه تلاش نکردیم. شاید چند اثر از ایران ترجمه شده باشد، اما با یک گل بهار نمی‌شود. توسعه فرهنگی برنامه‌ریزی گسترده‌تری را می‌طلبد. جهان عرب امروز خواهان ادبیات امروز انقلاب اسلامی هستند، اما ما هنوز کالایی برای انها تهیه نکرده‌ایم.
ترجمه یک‌سویه را نشانه موفقیت خود دانستیم
بیدج در ادامه از روند ترجمه آثار انتقاد و تصریح کرد: بازار کتاب ایران آثار متعددی را از زبان عربی به زبان‌های فارسی دارد. ادبیات معاصر ترکیه با هزینه بالایی برای حق التألیف به فارسی ترجمه می‌شود، اما آیا همین هزینه برای ترجمه آثار هنری ایران به دیگر زبان‌ها هم انجام می‌شود؟ جالب است که خیلی از افراد هم به این امر می‌بالند و میزان ترجمه‌ها را ملاکی برای رشد و توسعه نشر کشور می‌دانند.
این مترجم در ادامه بر استفاده از اهالی فرهنگ در توسعه روابط میان کشورهای اسلامی تأکید کرد و گفت: به نظرم برای ارتقا و بهبود این روند باید رد هر سفارتخانه ما در کشورهای دیگر، یک نویسنده کارکشته باشد تا نیازهای مخاطبان آن کشورها را بداند و از طرفی با فضای ادبی کشور خودمان هم آشنا باشد تا آثار مورد نیاز را شناسایی و بعد برای ترجمه آنها اقدام شود.