غزل علی محمد مودب تقدیم به شهید عزیز ما دکتر مجید شهریاری

تو را به خاطر دانستن، تو را به خاطر ما کشتند

تو را گروه خدانشناس، به قصد جان خدا کشتند

 

تو ذهن روشن ما بودی، پر از تلالوء آینده

برای آنکه نیندیشی ، جنود جهل تو را کشتند

 

تو ذهن مردم ما، آری، تو جان مردم ما بودی

به کشتنت نه تو را، ما را، یکی یکی همه جا کشتند

جهان سکوت غم انگیزی است، نه یک دقیقه که صدها قرن

جهان که عربده جویانش تو را به جرم صدا کشتند.

 

تو جوهر قلمی بودی که خونبهای شهیدان بود.

AnchorAnchorبه کشتن تو شهیدان را دوباره حرمله ها کشتند.

 

ولی همیشه خدا هست و همیشه اهل خدا هستند

همیشه اهل وفا هستند،...چقدر کرببلا کشتند!

 علی محمد مودب