شهرستان ادب: با لطف پروردگار حلقه ای دیگر از حلقهء داستانی کویر (انجمن استانی شهرستان ادب در سبزوار) در ساعت شانزده روز سه شنبه مورخ 18/9/1393 رقم خورد. این جلسه سومین جلسه حلقه در آذر نود و سه و همچنین سی و پنجم جلسه مستمر بود که در محل کتابخانهء حاج ملاهادی سبزواری برگزار شد.
آقای حمید ابارشی که سمت مدیر جلسه را بر عهده داشتند، با حکمتی گهربار از امام علی ع جلسه را شروع کردند که: «بسا سخن که از حمله کارگرتر است.» و در ادامه، همانطور که هفتهء پیش مقرر شده بود، ادامهء بحث پیرامون چخوف پیگیری شد. اینکه چرا چخوف به این مرحله رسید که نقطه عطفی در تاریخ ادبیات جهان شد. در این جهت بحثهایی شد که خلاصه آن را می توان مردمی بودن و در بین مردم بودن چخوف، واقعیت گرا بودن او، سختی کشیدن های زیاد و سفرهای زیادش دانست. البته ایشان در موقعیتی در ایران معرفی شد و گل کرد که ایران به سمت رئالیسم تمایل نشان داده بود و ایشان بهترین الگو برای نویسندگان ما بود. در ضمن چخوف همزمان که سیاسی نمی نوشت، ولی آگاه به مسائل زمان خود بود و حتی بعضی ها آثار ایشان را خیلی غیر مستقیم به وقایع زمانش مرتبط می دانند.
پس از پایان نیم ساعت اول جلسه و در بخش دوم برنامه، چهار داستان قرائت شد که دوتا از آنها به تفصیل و دوتای دیگر به صورت خلاصه بحث شد.
داستان اول را خانم باغانی به نام «موبایل» قرائت کردند. این داستان قبلا در وبلاگ حلقه نیز درج شده بود که دوستان به نکاتی جهت راهنمایی نویسنده اشاره کردند. خانم هاشمیان داستان را بیشتر به گزارش شبیه دانستند و اینکه همهء متن توضیح بود به جای تصویر و دیالوگها آمده بود تا اطلاعات بدهد و گره را باز کند و نقش پیش برنده نداشت. خانم تقوی مقدم از اینکه دایره لغات نویسنده زیادتر شده است ابراز خرسندی کردند و گفتند تعدد زمان و مکان به داستان ضربه زده و می شود آنها را کم کرد. آقای ابارشی هم داستان را تعریفی دانستند که می بایست تصویری می بود. به فعلهایی اشاره کردند که اشتباه به کار رفته بود و نیاز به ویرایش داشت. و همچنین از رو حرف زدن انتقاد کردند. آقای ششتمدی به سوژه خوب داستان اشاره کردند که در پرداخت خراب شده است. همچنین از نویسنده خواستند که احترام بیشتری برای مخاطب قائل شوند و به جای او تصمیم گیری نکنند. آقای کی قبادی ضمن تاکید موارد دوستان، توصیه به بازنویسی های مجدد کردند تا کار از اشتباهات فاحش دور شود و سر و شکل بهتری پیدا کند.
داستان بعدی را خانم اسراری با نام «کلاغ سیاه» خواندند. خانم تقوی به انتخاب نامناسب زاویه دید دوم شخص اشاره کردند که معتقد بودند این زاویه دید برای این داستان کاربردی نداشته و بیشتر جنبهء تزئینی داشته است و گنده نمایی کرده و ایجاد مزاحمت در فهم داستان می کند. آقای ابارشی به سمبلهای کلاغ در ادبیات فارسی اشاره کردند و ظاهرا آن درک را واژهء کلاغ در داستان نداشتند. آقای نوده به زیاد بودن دیالوگها اشاره کردند که فهم را سخت می کرد. آقای شادان نیز به انتخاب نشدن هوشمندانه زاویه دید دوم شخص پرداختند و اینکه لزومی در انتخاب این زاویه دید نمی بینند. خانم بازقندی به خوب نشستن کاربرد کلاغ در داستان اشاره کردن. خانم هاشمیان دیالوگهای اثر را نامرتبط و بعضا ضعیف توصیف کردند که به زاویه دید دوم شخص ضربه می زد و به جای اینکه ابهام مفید بیافریند، منجر به گیجی مخاطب می شد. آقای ششتمدی ضعف اصلی را در دیالوگها دانستند نه در انتخاب زاویه دید. و به این اشاره کردند که تکلیف بعضی مسائل هنوز برای خود خواننده دقیقا مشخص نبوده.
داستان بعدی مربوط به خانم زارعی ثانی بود که «میهمان آشنا» نام داشت. این داستان که جزء تجربه های اول خانم زارعی بود، مورد نقد عمومی قرار نگرفت و آقای ششتمدی که دانشجوی دکترای ادبیات فارسی دانشگاه حکیم سبزواری می باشند، به نمایندگی نقدی مختصر مبنی بر خواندن بیشتر داستان به ایشان داشتند.
داستان آخر را نیز خانم نوربخش با نام «گمشده» خواندند که مورد اقبال قرار گرفت و البته به چندین سه نقطه که در اثر قرار داشت ایرادهایی وارد شد.
این جلسه که به پیشنهاد دوستان فرصت بداهه نویسی به داستان خوانی داده شد، در ساعت هجده به پایان رسید.