شهرستان ادب: بنا به اعلامِ آکادمی نوبل، جایزه یک ملیون و صد هزار دلاری نوبلِ ادبیات سال ٢٠١٤ دیروز از میان ٢١٠ نامزد، به پاتریک مودیانوی ٦٩ ساله رسید. این انتخاب نوبل برای بیشتر تحلیلگران و شاید حتی خود پاتریک مودیانو غیرمنتظره بود. چه اینکه در تمام نظرسنجیها نیز «هاروکی موراکامی» ژاپنی و «فیلیپ راس» آمریکایی بیشترین شانس را برای نوبل ٢٠١٤ داشتند. خود مودیانو نیز در نخستین نشست خبریاش تاکید کرد: «واقعاً شگفتزده شده بودم ... کنجکاوم دلیل کمیته آکادمی را برای انتخابم بدانم».
در صفحه مربوط به پاتریک مودیانو در سایت آکادمی نوبل این جمله به عنوان دلیل تعلق گرفتن این جایزه به مودیانو نوشته است:
Prize motivation: "for the art of memory with which he has evoked the most ungraspable human destinies and uncovered the life-world of the occupation"
انگیزهی جایزه: به خاطر هنرِ خاطره؛ که پیچیدهترین سرنوشتهای انسان و آشکارترین زیستجهان را در دوران اشغال برانگیخته است.
پاتریک مودیانو داستاننویس و فیلمنامهنویس فرانسوی متولد ١٩٤٥ میلادی در یک خانواده یهودی است. مودیانو گرچه محبوبیت و شهرت جهانی نداشت؛ اما پیش از این جایزه نیز توانسته بود جایزههای متعدد ادبی را کسب کند. باید توجه داشت این جایزهها اکثرا از سوی هموطنانش وخود فرانسویها به او تعلق گرفته بود. از جمله «جایزه فنئون فرانسه»، «جایزه بزرگ آکادمی فرانسه برای ادبیات»، «جایزه گنکور فرانسه»، «جایزه روژه نیمیه فرانسه»، «جایزه دولتی اتریش برای ادبیات اروپا» و «جایزه دل دوکای انستیتوی فرانسه».
مودیانو نخستین رمانش را در سال ١٩٦٨ با نام «میدان اوتوال» منتشر کرد و به خاطر همین رمان نیز برگزیده دو جایزهی «روژه نیمیه» و «فنئون» شد.
دقت بر چنین مسائلی بار دیگر به ذهن میآورد که نویسندگانی که در سکوهای جهانی درخشیدهاند، پیش از شهرت و اعتبار جهانی، عموما در سرزمینِ خویش به طور کامل و به نحو احسن مورد حمایت و تشویق قرار گرفتهاند.
گفتنی است از میانِ ١٠۹ جایزه نوبل ادبیاتی که تاکنون به هنرمندان این حوزه تعلق گرفته، بیشترین جایزهها به خود اروپاییها اختصاص یافته است و از این میان کشور انگلستان و سپس فرانسه بیشترین جایزهها را دریافت کردهاند. به نظر میرسد آمارهایی از این دست تا حد زیادی به ذهنیتِ «کاملا منصفانه بودن» اینگونه جایزهها لطمه میزنند.
از دیگر آثار پاتریک مودیانو میتوان به «خیابان مغازههای تاریک»، «حکم بازرسی»، «این پسر شجاع»، «یکشنبههای ماه اوت»، «در کافه جوانیِ از دست رفته»، «ماه عسل» و «افق» اشاره کرد.
یادآوری میشود نوبل ادبیات در سال ٢٠١٣ به خانم آلیس مونرو رسید.
نام الزامی می باشد
ایمیل الزامی می باشد آدرس ایمیل نامعتبر می باشد
Website
درج نظر الزامی می باشد
من را از نظرات بعدی از طریق ایمیل آگاه بساز