«شاهرخ اورامی» هنرمند و شاعر نامدار کردستانی متخلص به ماموستا اهون متولد 1332 شهرستان سنندج و یکی از عاشقان ادبیات کردی و فارسی بود که شب گذشته (پنج‌شنبه) شب در سن 59 سالگی به دلیل ایست قلبی در بیمارستان توحید سنندج درگذشت.
بر اساس این گزارش، از آثار این شاعر کشورمان می‌توان به «تولای علی(ع) در فرهنگ کردهای اهل سنت جهان»، «شعاع مهر حسین(ع)»، «دیوان شعر کردی فاطمی و علوی»، «تولای حسین(ع) در ادب اهل تسنن»، «مهر رضوی در آئینه ادبای کرد» و «ترا من دوست دارم» اشاره کرد.
پیکر این شاعر پرآوازه کردستانی بر روی دستان مردم فرهنگ دوست و فرهنگ پرور کردستان، از مقابل مسجد ملاویسی سنندج تشییع و سپس به گلزار بهشت محمدی سنندج منتقل شد.
پیکر شاهرخ اورامی در قطعه هنرمندان بهشت محمدی سنندج در میان حزن و اندوه حاضران به خاک سپرده شد.
مرحوم اورامی در پیام تسلیت محسن مومنی شریف چنین معرفی شده است: "خبر رحلت ناگهانی شاعر خوش قریحه و توانای استان کردستان استاد شاهرخ اورامی برای اینجانب و همه علاقمندان و دوستان بی شمار آن بزرگوار خبری تلخ و پر از تاثر و حسرت است، استاد اورامی ستایشگر اهل بیت (ع) بود. اشعار شیوا و پر نغز او در هر محفل و مجمعی، صدای بلند مردمی بود که تار و پود و اساس زندگیشان با عشق و محبت خاندان رسول خدا (ص) شکل گرفته است".
در بخش دیگری از پیام تسلیت رئیس حوزه هنری کشور آمده است: "در روزگاری که بیش از هر زمان دیگر بدخواهان و فتنه گران برای ایجاد اختلاف بین امت اسلامی کوشش داشتند و دارند نام شاهرخ اورامی به عنوان یکی از منادیان مومن و صادق وحدت می درخشد و دریغ است این صدا خاموش گردد و این نام فراموش شود که البته به همت و سعی دیگر اساتید و فرزندان کردستان چنین نخواهد شد".
رئیس حوزه هنری کشور در پایان پیام تسلیت خود آورده است: "اینجانب این مصیبت را به همه دوستان و علاقمندان آن استاد ارجمند در کردستان عزیز و سراسر ایران به ویژه به خانواده محترم ایشان تسلیت عرض می کنم و امیدوارم اکنون که این جان شیفته و روح بی قرار، آرام یافته است، به اجر آن همه کوشش های سخت و خستگی ناپذیر که بی شک از نمونه های برجسته اعمال صالح هستند، از رحمت و فضل الهی و محبت پیامبر و خاندان مکرمش به خصوص حضرت علی بن موسی الرضا (ع )که ارادت ویژه ای به آن حضرت داشت، بهره ای کامل یابند".
شهرستان ادب درگذشت این شاعر گرانقدر را به جامعه ادبی ایران و به وِیژه خانواده مکرم ایشان، صمیمانه تسلیت می گوید و از خداوند متعال علو درجات این عزیز فقید را آرزو می کند.
شعری رضوی از مرحوم اورامی:
یا امام رضا(ع)
ای کوکب روشن ولایت
ای پرتو مشعل هدایت
ای مرتبه بلند تجرید
ای نغمه عاشقان توحید
راضی به رضا سلیم تسلیم
ای جلوه«فی احسن تقویم»
ای شمسه برج خاورانم
ای شعله طلوع جانم
ای لمعه عشق پاک و سرمد
ای گلبن گلشن محمد(ص)
ای زاده موسی ابن جعفر
ای اختر هشتم پیمبر
ای ضامن آهوان بی کس
بازآ و به داد بی کسی رس
کو یاد تو را به دل نماید
و از نام خوشت گره گشاید
بگشای گره ز کار و بارم
جز مهر تو ضامنی ندارم
آید ز حرم دوای دردم
بگذار کبوتر تو گردم
بر گنبد تو سری بسایم
و از مأذنه ات رسد ندایم
نی نی غلطم کجا نگارا
بینم که کبوترم خدا را
زیرا که سگی در آستانم
قربان طریق خاندانم
مگذار سگت به سنگ گیرند
با وی ره کین و جنگ گیرند
افتاده درگه وصالم
بنمای دمی از آن جمالم
تا وارهم از غم زمانه
ای باز بلند آشیانه
خاطره ای از مرحوم اورامی:
به گزارش ایرنا، «شاهرخ اورامی» یکی از شاعران کرد اهل تسنن و ساکن سنندج است. او در سال 67 در دیدار رهبرمعظم انقلاب اسلامی با شاعران سنندج شعری را تقدیم ایشان کرد.
وی در گفت وگو با ایرنا گفت: کتابی را با نام «شعاع مهر حسین(ع) در ادب کرد اهل سنت» نوشته و به رهبر معظم انقلاب تقدیم کرده است و حالابرای سفر مجدد ایشان به کردستان لحظه شماری می کند.
وی درباره خاطراتش از سفر سال 1367 رهبرمعظم انقلاب به کردستان چنین گفت: یک ماه قبل از اینکه ایشان به کردستان تشریف بیاورند، استاندار آن وقت کردستان از من خواستند که چون به وضعیت فرهنگی استان آشنا هستم، تعدادی از شعرا، فرهیختگان و اساتید دانشگاه کردستان را برای ملاقات با رهبرمعظم انقلاب دور هم جمع کنم. اما قرار شد، به علت مسائل امنیتی بعد از جنگ و شرایط خاص آن روزها، تا زمان رسیدن ایشان به منطقه چیزی گفته نشود. جنگ تمام شده بود و گروهک ها و جدایی طلب ها مشغول فعالیت بودند. با این شرایط ما به هرکدام از اساتید که موضوع را گفتیم با کمال میل و به عشق رهبر پذیرفت که در دیدارها حاضر شود. یکی از شعرای بسیار خوب منطقه مرحوم گلشن کردستانی بود. وقتی رهبرمعظم انقلاب او را دیدند گفتند: شما باید آقای گلشن باشید. من شما را سالهاست که می شناسم و شعرهای خوب شما را می خوانم و آنها را برای خودم می نویسم. من شما را با آن قصیده معروف در «وصف غار حرایتان» می شناسم و شروع کردند به خواندن چند بیت اول آن قصیده یک شبی غار حرا پرنور گشت/رازگاه رشک کوه طور شد. بعد رهبر معظم انقلاب رو کردند به مرحوم گلشن و فرمودند: مردم به ما گله می کنند که چرا مسئولان فرهنگی ما بومی نیستند. من هم از شما این گله را دارم که با این همه توانایی چرا در تهران ساکن هستید. مرحوم گلشن هم امر آقا را اطاعت کرد و بعد از آن به کردستان برگشت.
شبی که قرار بود شاعران در محضر رهبرمعظم انقلاب شعرخوانی داشته باشند، من هم حاضر شدم. بعد از شعر مرحوم گلشن بنده هم که شاعر جوانی بودم در مقابل ایشان به زبان کردی، عربی و فارسی شعر خواندم. از جمله شعری که این طور شروع می شد: سنندج نورباران گشته امشب/صفای جان یاران گشته امشب. هر کدام از شاعران که شعر خود را می خواندند آقا به آنها بارک الله می گفتند اما بعد از اینکه من شعرم را خواندم ایشان پیشانی مرا بوسیدند. من این بوسه را هیچ وقت فراموش نمی کنم. من جوانی بودم که آقا در آن روز مرا شایسته لطف خودشان دانستند.
ترانه کرد و ایران با شعری از شاهرخ اورامی و صدای جمشید عزیزخانی
گزارش تصویری تشییع مرحوم اورامی:
عکس ها از سیدلطیف حسینی نسب