مجموعه‌شعر علیرضا قزوه با عنوان «از نخلستان تا خیابان» برای هفدهمین بار از سوی انتشارات سوره مهر روانه بازار نشر می‌شود.
اشعار این مجموعه٬ متشكل از غزل، دوبیتی، رباعی، مثنوی و تعدادی نو سروده اند٬ كه هركدام به نوعی بیانگر سبك و شیوه شاعری قزوه هستند. مضامین اجتماعی٬ فرهنگ جنگ و شهادت از جمله مصادیقی است كه در اشعار قزوه به وفور یافت می شود.
قزوه در نوسروده‌ها كه آخرین بخش این مجموعه را به خود اختصاص داده، با زبانی طنز مسائل اجتماعی جامعه خویش را به نقد می كشد.
گفتنی است غزل های این مجموعه درسال‌های پایانی جنگ و بیشتر به یاد شهدا سروده شده است٬ همچنین دوبیتی ها و رباعی‌ها در فاصله سالهای 62 تا 65 دربرگیرنده مضامینی چون غم، غریبی، انتظار، آرزو و ...هستند.
تنها مثنوی این مجموعه با عنوان مثنوی «شرمساری» در سال 67 سروده شده است . شاعر در واقع دراین مثنوی ابتدا از شهدا و از آن روزها به نیكی یاد می‌كند در ادامه در حسرت روزهای جنگ سرودهایی را به زبان و رشته تحریر در می‌آورد.
وی در مثنوی شرمساری چنین سروده است :
شب است و سكوت است و ماه است و من
فغان وغم و اشك و آه است و من
شب و خلوت و بغض نشكفته ام
شب و مثنوی های ناگفته ام
بگو بشكفد بغض پنهان من
كه گل سرزند از گریبان من
كجایند مستان جام الست
دلیران عاشق، شهیدان مست
همانان كه از وادی دیگرند
همانان كه گمنام و نام آورند ...