یادداشتی از عباس خوشعمل کاشانی در پاسخ به هجمۀ عجیب به خط فارسی
دست از سر خط فارسی بردارید
27 بهمن 1391
01:08 |
0 نظر
|
امتیاز:
با 0 رای
شلتاق و بیدلاگویی برای تغییر خط فارسی، این کهنترین میراث فرهنگی ما ایرانیان، سابقهای بیش از صد و پنجاه سال دارد و اگر از راقم سطور بپرسید انگیزۀ نکوهیدۀ آن را بیربط به استعمار کهن و نو و فرانو نمیداند. زمانی که شبه روشنفکران مقرب فرهنگ غرب – و بعداً غربزده و فراماسون و هویتستیز- همچون فتحعلی آخوندزاده، بیرق تغییر خط را به اهتزاز درآوردند و آخوندزاده الفبای پیشنهادی خود را «رسمالخط جدید اسلام» نامید و امثال سیدحسن تقیزاده ضمن ترحیب و تمجید از چنان بیرقدارانی، همۀ مساعیشان را به کار گرفتند و حتی از گذرگاه علی اصغر حکمت وزیر فرهنگ پهلوی اول موضوع را در فرهنگستان زبان و ادب فارسی برای تأیید و تأکید بر آن مطرح کردند، اگر اقدام حسابشده و سنجیدۀ روحانیت همیشه در صحنه و دلسوزان فرهنگ و ادب فارسی نبود، چه بسا که من و شما هم امروز خط و ربطی چون خط و ربط همسایۀ شمال غربی خود -ترکیه- داشتیم. جای بسی تأسف و شگفتی است که بعد از مطرح شدن موضوع در فرهنگستان زبان و ادب فارسی، بزرگانی چون سعید نفیسی و رشید یاسمی هم به کارناوال آخوندزاده و تقیزاده پیوستند و در راستای ضرورت تغییر خط فارسی قلمها زدند و مقالهها نوشتند. تو گویی این عده خبر نداشتند که یافتههای باستانشناسان نشان از قدمت بیش از چهار هزار سالۀ مردمان ایران در نوشتن میداد و خط فارسی امروزی ما که به غلط عربی نامیده میشود، خطی ایرانی و بهجا مانده از آمیزش دبیرههای پهلوی و آرامی است که به مدت بیش از دو هزار سال ایرانیان نیازهای ادبی خود را با تغییراتی نه بنیادین، بل جزئی در این خط رفع کردهاند؛ خطی کهنسال و ذیقیمت که سالیان سال در دربارهای هند و عثمانی خط زندۀ نگارش اسناد مهم تاریخی و سیاسی بوده است و اگر بخواهند آن را تغییر کلی بدهند، هویت یک ملت کهنسال با فرهنگ را مخدوش کردهاند. همان گونه که با امحای خط فارسی در بین تاجیکان ضربۀ مهلک جبرانناپذیری به هویت فرهنگی آنان وارد آمد. همۀ ادعای طرفداران تغییر خط فارسی این است که خط فارسی کنونی مانع پیشرفت علمی ایرانیان است. تو گویی که با امحای خط فارسی در بین تاجیکان دروازههای تمدن و پیشرفت علمی به روی آنان گشوده شد و ملت تاجیک یکشبه راه صد ساله پیمود! بسیار جای افسوس است که این روزها بار دیگر انسان فرهیختهای که هم زبانشناس است و هم نایب رئیس انجمن زبانشناسی و استاد دانشگاه، بر ضرورت تغییر خط پای میفشرد و تو گویی آخوندزادهها و تقیزادهها سر از گور برون کردهاند و به افتخار وی کف میزنند و ترحیبگر تهور او در مطرح کردن ادعاها و سخنانی هستند که جز ترجیعبند سابقون به خطا رفته چیز دیگری نیست. البته من و شما هم باید هشیار باشیم که به شیوۀ عوام غافل در نگارش پیامکها یا کامنتگذاریهایمان برای سایتها و وبها از خط مندرآوردی زشت و پلشت فینگیلیش استفاده نکنیم که به زعم کمین ترویج خط فینگیلیش هم که با گسترش جهان ارتباطات جایی برای خود باز کرده است و روزانه دهها هزار نفر ایرانی با چنین خطی برای هم پیغام و پسغام میفرستند جزئی از یک نقشۀ طراحی شده برای تغییر خط زیبای فارسی است:
جماعتی که ز مخ دردمند و بیمارند
تلاش اهل ادب را به هیچ انگارند
اگر نه ربط به بیگانهشان بود از چیست
که دشمنی همه با خط فارسی دارند...
کوتاه سخن اینکه از فرهنگستان زبان و ادب فارسی هم انتظار است تا در برابر شلتاق و بیدلاگویی اخیر جهت تغییر خط فارسی واکنشی شایسته از خود نشان دهد. نعوذ بالله من زلل و الخطیئه.
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.