یوسفعلی میرشکاک در مراسم تقدیر از قادر طهماسبی گفت: غالب اوقات در جامعه ما شاعر و ادیبی که از سوی روشنفکران و لائیک‌ها متهم به مزدوری است برای تامین گرما و سرمای منزل استیجاری خود نیز دچار مشکل است.
مراسم گرامیداشت قادر طهماسبی متخلص به فرید، شب گذشته سه‌شنبه سوم اردیبهشت در محل سازمان رسانه‌ای اوج برگزار شد.
در این مراسم و پس از سخنرانی مصطفی محدثی خراسانی و رضا اسماعیلی، علی‌محمد مودب شاعر و مدیر موسسه فرهنگی شهرستان ادب به سخنرانی پرداخت.
جنس برخورد فرید با مرگ خاص است
وی در سخنان خود با اشاره به موضوع شهادت در اشعار طهماسبی گفت: در شعر فرید، مغازله و معاشقه فراوانی با شهادت دیده می‌شود که در ادبیات ما کمتر می‌توان از آن سراغ گرفت و به واقع باید گفت این جنس معاشقه را تنها در دل انقلاب اسلامی می‌توان یافت. چرا که انسان انقلاب اسلامی تجربه معنوی برای شناخت زندگی و مرگ است و در کنار آن نیز تجربه عملی حضور و حرکت عاشقانه به سوی شهادت را دارد؛ فرید روایتگر چنین عشقی است.
مودب ادامه داد: جنس برخورد با مرگ در شعر فرید، جنس خاصی است و به نظر من شاخه‌ای است از نوعی آمادگی که برای ظهور در جامعه ما کم‌کم در حال شکل گرفتن است.
مودب در بخش دیگری از سخنان خود به مسئله شعر اشاره کرد و گفت: شعر اصیل‌ترین هنر این کشور است، اما اصلا آن را جدی نمی‌گیریم و برایش تبلیغ نمی‌شود و کسی هم برایش هزینه نمی‌کند. نمی‌دانم چرا امروز که خیلی‌ها مدعی ایران‌گرایی شده‌اند، برای شعر کاری نمی‌کنند.
وی همچنین خواستار توجه صدا و سیما و سایر رسانه‌ها به مسئله کتاب و نقش دادن بیشتر به آن در جریان فرهنگی کشور شد.
در ادامه این مراسم یوسفعلی میرشکاک، شاعر و نویسنده و منتقد ادبی نیز درباره جایگاه طهماسبی به سخنرانی پرداخت.
شاعران از متن به حاشیه رفته‌اند
وی در ابتدای سخنان خود فرید را تُرک سپاهانی خواند و گفت: شعر او میان تُرک بودن که روی برج پنجم قرار می‌گیرد و از مظاهر مریخ است و سپاهان که مرکز ایران است و مظهر زهره، می‌نشیند. ظرافت شعر فرید حاصل زهروی بودن قوم ایرانی است و این روح مریخی اوست که با زهروی بودنش، پیوند برقرار می‌کند.
میرشکاک ادامه داد: اگر انتظار داشته باشیم که این روزها شاعرانی مثل بیدل و صائب و سعدی و حافظ و مولانا داشته باشیم، انتظار بی‌جایی است. امروزه شعر و شاعران از متن به حاشیه رفته‌اند. هرینه ساخت بند تنبانی‌ترین فیلم سینمای ایران را اگر کناری بگذاریم معادل نقدی تمام زندگی شاعران امروز کشور نمی‌شود. اصلا مگر دارایی همه شاعران ما در حدود یک میلیارد تومان هست؟ ولی ببینید که فجیع‌ترین فیلم‌های ما در سینما چقدر می‌فروشد. نمی‌دانم ما که داعیه غرب‌ستیزی داریم چرا دائما ادایش را در می‌آوریم.
وی افزود: بارها می‌گویند که شعر ثروت ملی است و... اما در عمل خبری نیست. ما در برپایی بزرگداشت شاعران دیر جنبیده‌ایم، شاعران باید خود در بزرگداشت خودشان سخن بگویند. من باور دارم اگر امثال فرید نبودند تحمل فضای دوزخی پایتخت بسیار سخت بود. این همتای زهره و عشق و حماسه سال‌هاست که در انزواست ولی کل جامعه را با آئین و دین و عشق و شهادت به خلوتش دعوت کرده است.
میرشکاک همچنین گفت: او اسوه‌ای است برای شاعران جوان که فکر می‌کنند تنها با حضور در میان جمع شاعران می‌توان مانا بود. شاعر معاصر شدن از راه‌های زیادی ممکن است، اما ماندگاری از مانا شدن مهم‌تر است.
علی انسانی (شاعر و مداح)، مرتضی امیری اسفندقه و یوسفعلی میرشکاک در کنار قادر طهماسبی
این منتقد افزود: اینگونه نمی‌توان حق فرید را ادا کرد. او از کسانی است که بی‌اعتنایی زیادی به او شده اما نشنیدم که بنالد. جالب است بدانید غالب اوقات در این جامعه شاعر و ادیبی که از سوی روشنفکران و لائیک‌ها متهم به مزدوری است برای تامین گرما و سرمای منزل استیجاری خود نیز دچار مشکل است. این فصل هم می‌گذرد، اما شاعران ما می‌مانند.
میرشکاک تاکید کرد: جبروت‌های سیاسی می‌ریزند، اما نام فرید بالاتر از هر عنوانی باقی می‌ماند که در این سرزمین سعی دارند به زور مدرک قلابی دانشگاهی در کشور بمانند. برای فرید آرزو می‌کنم که در نهایت به آن پری که در شعرش تصویر می‌کشد، برسد.