قدم زد‌ن‌های مرد دلتنگ

دهم خرداد تولد حامد عسکری، غزل‌سرا و ترانه‌سرای محبوب انقلاب است. یادداشت زیر را به بهانۀ یادکردی از او و شعرش بازنشر می‌دهیم:

نیازی به شناختِ از نزدیک حامد عسکری هم نیست. پیش از آن که دفتر آخری او را حتی دست بگیری، از همان پشت ویترین هم بوی صمیمیت کم‌مثال کلمات یک شاعر جنوبی از لابه‌لای صفحات کتاب برخواهد خاست و بر مشام جانت خواهد نشست. به‌راستی صداقت و صمیمیت را باید مهم‌ترین مؤلفة اشعار حامد عسکری دانست. از حامد عسکری رباعی‌هایی شنیده‌ایم و بسیاری او را با ترانة معروفش شناخته‌اند. اما غزل، یگانه قالبی است که باید حامد عسکری را با آن شناخت. بسیاری بر این باورند که غزل در سال‌های اخیر ساحت‌های عاطفی و اندیشگانی بسیاری را تجربه کرده است و این از افتخارات این قالب ظریف و باظرفیت است. اما بسیاری همچنان اصلی‌ترین رسالت غزل را تغزل می‌دانند. گذشته از این اختلاف نظر یا سلیقه، همگان در بی‌رقیبی این شاعر غزل‌سرا در سواری بر مرکب تغزل اتفاق نظر دارند. بی‌شک تغزل اصلی‌ترین ویژگی دفتر «خانمی که شما باشید» است و برای شناخت بهتر شعر عسکری باید به سراغ مضمونی رفت که با آن یک عمر می‌توان سخن از زلف یار گفت. با نگاهی به دفتر اخیر عسکری، شاید بتوان گفت تنها مضمونی که پس از تغزل توانسته است کمی اندیشه و زبان این شاعر جنوبی را به خویش بازخواند، حادثة غم‌بار و تأثربرانگیز زلزلة بم است. حادثه‌ای که پس‌لرزه‌های آن، گاه‌گاه و به‌صورت پراکنده نیز در اشعار عسکری رخ نموده است و بخشی از واژگان و تصاویر شعری او را به خویش خوانده است. برای مثال توجه کنید به این بیت از یک غزل عاشقانه که در آن شرح عاشقی شاعر رفته است:

محمدرضا وحیدزاده