ارتباط با ما | فارسی | العربية | English | Français

شعری از الهه تاجیک زاده آریایی

قصه پرپر شدن در آب

15 تیر 1392 05:05 | 1 نظر

| امتیاز: 4.36 با 11 رای

شهرستان ادب: خانم الهه تاجیکزاده آریایی شاعر تهرانی در مقدمه شعر خود چنین نوشته اند:

با کمال احترام، این دلسروده را تقدیم می کنم به گل های مسافر هواپیمای «ایر باس 300» -که در 12 تیر / سال 1367، توسط ناو آمریکایی وینسنس- در آب های نیلگون خلیج فارس پر پر شدند.

و به "مریم"، که مهمان همیشگی ماهی هاست.

در دل آرام آبی رنگ

دختر خورشید دف می زد

ماهی نارنجی کوچک

در خلیج فارس کف می زد

یک هواپیمای شاد، آرام

روی ابری پاک سر می خورد

در دلش یک عالمه گل را

از فراز ابر ها می برد...

در دلش یک عالمه گل بود،

در دلش پر بود از احساس

غنچه های یک گل "مریم"،

رازقی، سوسن، شقایق، یاس...

می خرامید آن هواپیما

بوی گل در آسمان پر شد

و مشام کهکشان ها پر

از شمیم عود و کندر شد...

لکّه ای -چون شب- شناور بود،

در خلیج آبی زیبا

لکّه نه! یک ناو جنگی بود،

پهن بر روی سر دریا...

***

یک نفر که روی کشتی بود،

نقشه ای فوری کشید و بعد

چشم شورش دید گل ها را

از لبانش خون چکید و بعد

با زبان و دستی آتشناک

با دلی -مانند آهن- سخت

داد فرمان: زود تر ، شلیک!

داشت فرصت از میان می رفت!!!

بی خبر بود آن هواپیما

بی خبر از نقشه ی شومی

بی خبر از این که می خواند،

در دل ویرانه ها بومی!

لاله ای می خواند لالایی

غنچه اش آهسته می خوابید

دختر خورشید در آن روز

گرم تر از قبل می تابید...

ناگهان شلّیک شد موشک...

آن هواپیما در آب افتاد

یک گل مریم شناور شد...

غنچه اش در پیچ و تاب افتاد

یک عروسک با تنی پر درد

روی موج کوچکی لغزید

ماهی نارنجی قصّه،

مات و حیران بود، می لرزید...

آسمان لبریز از غم شد

شرمسار از آن چه پایین دید

دختر خورشید، رویش را

از خلیج فارس پوشانید

رازقی دور از شقایق مرد

یاسمن مهمان ماهی شد

آسمان آبی دریا

غرق در دود و سیاهی شد...

با سقوط آن هواپیما،

ناگهان لبخند دریا رفت

قصّه ی پر پر شدن در آب

تا به اوج آسمان ها رفت...

***

بعد چندین سال می آید

از خلیج فارس، بوی تو

من ولی امّیدوارم تا

باز بینم ماه روی تو ...

سیروس کشکولی و مریم اسدی جعفری به همراه فرزندان نازنین شان "محمد" و "علی" و "فرزند به دنیا نیامده شان"، در این اقدام غیر انسانی فرمانده ی ناو آمریکایی به شهادت رسیدند! پیکر پاک "مریم" یافت نشد...

و این که بگویم: مزار "علی" در زادگاه مادر، (پیشوای ورامین) در گلزار شهداء واقع در صحن مطهر حضرت جعفربن موسی الکاظم علیه السلام است. سنگ یادبودی نیز در نزدیکی او به یاد مادر گل اش "مریم" قرار دارد. "محمد" و پدر بزرگوارش نیز در تهران به آغوش خاک سپرده شده اند تا روزی که برانگیخته شوند...

"خداوند، آنان و تمامی راستان را قرین رحمت خویش گرداند! آمین

این منظومه حدود 2 سال پیش در مجموعه شعر «لحظه ی پروانگی» به چاپ رسیده است.

شعر درمورد حمله ناو آمریکایی به هواپیمای ایران شعر ضدآمریکایی الهه تاجیک زاده آریایی