جنگ انگار ادامه داشت هنوز

آسمان رنگ دیگری دارد، وقتی از تو گرفته مردت را
دیدن رنگ آبیش هربار، بیشتر کرده است دردت را

آبیش رنگ ماتم است وعزا، رنگ نابودی هواپیما
رنگ خاکستر و سیاهی و دود، خسته تر کرده روی زردت را

آه، اینجا که می رسد سخت است، گفتن خاطراتِ بد سخت است
چشم در چشم آسمان بشوی  و بگیری نگاه سردت را

بعدِ یک پلک روی هم زدنی، شوهرت مرده و تو بیوه زنی
میدهد بغض یاریت اینبار، که ادامه دهی نبردت را

کاسه ی صبر شعر لبریز است، بس که این حرف ها غم انگیز است
قافیه باخته خودش را...نه،...حرف دارم هنوز من اما!

آه تقصیر آسمان که نبود، نقشه ی شوم، فکر شیطان بود
تیر غیبی که از سوی شیطان، خورد بر پیکر هواپیما

غرق شد در خلیج فارس تنش، دفن شد زیر آب ها بدنش
ماند از آن پرنده ی آزاد، آهنِ تکه پاره ای برجا

جنگ انگار ادامه داشت هنوز، به طریقی جدید در هر روز
داغ هی پشت داغ می آمد، حجله بستیم کل ایران را 

جنگ نا عادلانه یعنی این، کشتن بی بهانه یعنی این
بی گناهی همیشه یک جرم است، فقط این بوده است جرم شما!