این سرنوشت شعر جوان است که اتفاق می‌افتد

برگزیده شدن محمدمهدی سیار شاعر جوان کشورمان اتفاق مبارکی بود و جایزه کتاب سال امسال با برگزیده شدن یک شاعر جوان رنگ و بویی دیگر داشت. این اتفاق واکنش‌های متفاوتی را بین صاحب نظران و به خصوص اهل شعر و ادب در پی داشت که ما در سلسله مطالبی به آن پرداختیم.

مصطفی محدثی خراسانی شاعر و منتقد ادبی یکی دیگر از صاحب‌نظرانی است که با در اختیار قرار دادن یادداشتی اختصاصی به خبرگزاری فارس در این زمینه به تحلیل جایزه کتاب سال امسال پرداخته است. این یادداشت به شرح زیر است:

«تو سرنوشت زمینی، که اتفاق می‌افتد» و من به موازات این مصراع «مهدی سیار» می‌گویم: «این سرنوشت شعر جوان است که دارد اتفاق می‌افتد»

اقبال نسل جوان در سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی به شعر چه در مقام سراینده و چه مخاطب، فصلی در تاریخ شعر فارسی گشوده است که شعر از بدو پیدایش چنین روزگاری را تجربه نکرده است و گواه آشکار آن خود تعبیر شعر جوان است که در سال‌های پس پیروزی انقلاب اسلامی متداول شد و نشانی از این تعبیر را در تاریخ شعر  فارسی نمی توان سراغ گرفت.

رونق چشمگیر و گسترده شعر در بین نسل جوان در دهه‌های پس از پیروزی انقلاب، از یک سو و عطش این نسل برای متفاوت بودن و نوجویی و نوگرایی از سوی دیگر موجب شد تا فضای شعر کشور آکنده از صداهای گوناگون شود و کار به افراط و تفریط‌های شدیدی بکشد که تشخیص سره از ناسره دشوار و در فقدان چراغ هدایت روشنگران و منتقدان با دانش و بینش و منصف، صدای جریان اصیل شعر امروز در این هیاهو گم شود، بازار نحله سازان و نحله بازان گرم بود و استعدادهای بسیاری راه رستگاری در شعر را گم کرده بودند آشفته بازاری که امروز از آن به شعر دهه هفتاد یاد می‌کنیم.

اما از نیمه‌های دهه هشتاد به مرور غبارها در آسمان شعر فرو می‌نشیند و طنین بهنجار جریان اصیل شعر فارسی به مرور نه تنها صداهای خارج را تحت الشعاع قرار می دهد، که تمامی آن تلاشها و تجربه‌های گوناگون را به نفع خود مصادره می کند. اقبال نسل جوان به جریان متعادل و با پشتوانه و ریشه دار شعر معاصر بازهم چه در مقام سرودن و چه مخاطب در این سال‌ها حکایت از به جلوه رسیدن و مهیا شدن شرایط و زمینه‌ها برای قرار گرفتن این جریان اصیل در مدار شعر امروز است، جریانی که شاعرانی چون قیصر امین‌پور، سیدحسن حسینی، محمدرضا شفیعی کدکنی و.....را می‌توان از پیشگامان آن دانست.

امروز اقبال به شعر جوانانی چون مهدی سیار که برآمدگان از این جریان و ادامه دهندگان آنند، خود گواه دیگری براین واقعیت است، نسل جوانی که شعر و شعور و معرفت و اخلاق و خلاقیت و تعهد را توامان دارد، سیرش از آفاق به انفس است و از انفس به آفاق، جوشیده از متن سنت‌ها است اما به شدت مدرن، محتوا گرا و مفهوم مدار است اما پیشگام  و خلاق در فرم و در نهایت میداندار مدار تعادل که مدار مقدر شعر فارسی است، مداری که نه چون بسیاری از مدعیان یک شبه و براساس مانیفست‌های ناقص ترجمه و دیکته شده سر برآورده باشد که حاصل قرن‌ها عرق‌ریزان روح شاعران شیفته و جان آگاهان شعر و عرفان است.