افطار با قند پارسی در شهرستان ادب

شب شعر قندپارسی با همکاری دفتر شعر حوزه هنری  و با حضور شاعران فارسی زبان از هندوستان،تاجیکستان و افغانستان در موسسه شهرستان ادب برگزار شد.

اجرای این جلسه را شاعر جوان و نام آشنا محمدحسین نعمتی بر عهده داشت، نعمتی مثل جلسه های پیش با این شعر جلسه را آغاز کرد :

خوش آن گروه که مست بیان یکدگرند /ز جوش فکر می ارغوان یکدگرند

نمی‌زنند به سنگ شکست جوهر هم/پی رواج متاع دکان یکدگرند

وی ضمن خوش آمدگویی به میهمانان خارجی، از مسئولان حوزه هنری تشکر ویژه کرد که این امکان را به وجود آوردند که شاعران فارسی زبان خارج از کشور در جمع حلقه شهر آفتابگردانها حضور پیدا کنند.

علی محمد مودب شاعر و مدیرعامل موسسه شهرستان ادب ضمن خوش آمدگویی طی سخنانی بر اهمیت ارتباط بین کشورهای فارسی زبان تاکید کرد و ضمن اشاره به جلسه سال گذشته که با عنوان رمضان در ادب پارسی و با حضور شاعران پارسی زبان در موسسه شهرستان ادب برگزار شد ابراز امیدواری کرد که تعاملات اینچنینی بیشتر و بیشتر میان کشورهای فارسی زبان انجام شود.

پس از آن میلاد عرفانپور شاعر و رباعی سرا و مدیر دفتر شعر موسسه شهرستان ادب اشعاری را قرائت کرد که مورد استقبال حضار و بخصوص میهمانان قرار گرفت.

محمد سروررجایی مدیر خانه ادبیات افغانستان  ضمن تشکر از مسئولان موسسه شهرستان ادب که تعامل سازنده ای با خانه ادبیات افغانستان داشته اند، چند شعر تازه خود را قرائت کرد.

در ادامه برنامه عسگر حکیم از شاعران مطرح کشور تاجیکستان و نیز مسول سابق اتفاق نویسندگان این کشور، طی سخنانی به تشریح وضعیت کنونی شعر و زبان و خط فارسی در تاجیکستان و نیز فعالیتهای خود در راستای ترویج زبان فارسی پرداخت، حکیم که دو دوره ریاست اتحادیه نویسندگان تاجیکستان را بر عهده داشته است از شرایط سختی که زبان فارسی تا پیش از استقلال تاجیکستان با آن دست به گریبان بود گفت و اشاره کرد که در هفته‌نامه‌ای با تیراژ صدهزار نسخه که خود مدیریت آن را بر عهده داشته است  برای اولین بار اقدام به آموزش حروف فارسی نموده است که مورد استقبال خوانندگان و به خصوص جوانان قرار گرفته است.

وی اضافه کرد: متاسفانه به دلیل تسلط روس‌ها بر این کشور و اتخاذ سیاست‌های ضد قومی در زمان حکومت اتحاد جماهیر شوروی فاصله‌ی زیادی بین تاجیک‌ها و سایر هم‌زبانان ‌آنها در ایران و افغانستان ایجاد شده است. مهم‌ترین دلیل ضعف ارتباط بین مردم تاجیک و سایر فارسی‌زبانان، جایگزینی خط سیرلیک(خط روسی) به جای خط فارسی در سال‌های ابتدایی تشکیل حکومت شوروی بود؛ که سبب جدا شدن نسل‌های ‌بعدی تاجیک ها از میراث مکتوب آنها شد.

حکیم ضمن تشکر از برگزار کنندگان این گونه نشست‌‌ها، نقش و جایگاه برگزاری جلسات اینچنینی را در تحکیم روابط فرهنگی بین کشورهای فارسی زبان بسیار موثر دانست و از آن به عنوان آرزوی همیشگی خود نام برد.

وی در پایان سخنان خود دو شعر ( یک نیمایی با عنوان برگ پیوند و یک غزل با عنوان رفاقت کمانداران ) خواند که مورد تشویق حضار قرار گرفت.

دکتر عزیز مهدی از کشور هندوستان که فارغ التحصیل دکترای زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه علامه طباطبایی است نیز ضمن ابراز خوشحالی از حضور دوباره در ایران به خواندن دو غزل بسنده کرد.

مهدی باقر دانشجوی زبان و ادبیات فارسی از کشور افغانستان نیز میهمان دیگر برنامه بود وی حضور در جمع‌های ادبی اینچنینی را یک دوره آموزشی برای علاقه مندان به زبان و ادبیات فارسی در خارج از کشور دانست و اضافه کرد که با شنیدن اشعار جوانان در این شب شعر لذت و بهره فراوانی بردم و قطعا سوغاتی‌های خوبی برای هموطنانم از این جلسه خواهم برد.

اورون کلانوف متخلص به «وارث» دیگر میهمان تاجیکستانی نشست بود وی که غزلی را که اتفاقا با خط سیرلیک نوشته شده بود برای حضار خواند وی ضمن مرور خاطرات دوران تسلط روس‌ها بر تاجیکستان بیان کرد که زمانی داشتن کتب با حروف فارسی مانند کتب سیاسی جرم محسوب می‌شد و بسیاری از میراث مکتوب و کتابخانه‌های تاجیکستان در این شرایط از بین رفت.

در این جلسه علاوه بر شاعران میهمان، اعضای حلقه شعر آفتابگردانها از جمله علی داودی، محمدمهدی سیار، محمدرضا وحیدزاده، امیرمرادی ، میرشمس الدین فلاح هاشمی، مبین اردستانی، سیدعلی لواسانی، محسن عرب خالقی، رحیم کریمی و .. به شعر خوانی پرداختند.

در پایان محفل علی محمد مودب مدیر موسسه شهرستان ادب تاکید کرد که ملت های ایران و افغانستان و تاجیکستان همه از یک ملت هستند که فتنه دویست سال اخیر و بی کفایتی‌های حاکمان در این دوره، آنان را تکه و پاره کرده است.

به گفته مودب "شاعر، ابر مرد جامعه است و کسی است که آرمان شهر انسانی خود را می‏سازد و نباید خود را به طور کامل به ناخود آگاه بسپارد بلکه باید در شعر ترویج خود آگاهی کرد، چرا که انفعالات نفسانی خیال منفعلی که فقط شکست و افسردگی و یاس را می بیند و باز سرایی و ترویج می کند، نمی تواند در معرکه امروز ملت های ما به کار آید و شاعران باید با قصد و آگاهی و با خیالی فعال، حافظان و پاسداران آرمانشهر جامعه خویش باشند، وی سخن خود را با این بیت مولوی به پایان برد که:(باز آمدم چون عید نو تا قفل زندان بشکنم/ وین چرخ مردمخوار را چنگال و دندان بشکنم)."

در انتهای برنامه نیز که به اذان مغرب ختم شد، حضار نماز جماعت را اقامه نمودند و به صرف افطاری پرداختند.

منبع :

خبرگزاری فارس