خدا نوشت : محرم سیاه بر تن کرد
دوباره حضرت خاتم سیاه بر تن کرد
زمین حسینیه شد، روضه خوان آن خورشید
و هر چه بود در عالم سیاه بر تن کرد
شکست بغض خدا با نماز ظهر تو
و کعبه – بیت خدا- هم سیاه بر تن کرد
قلم به شوق تو برخاست شاعری بکند
نوشت مصرعی از غم سیاه بر تن کرد
حسین وغم؟! چه غمی؟ عشق غم ندارد که
کجاست کرببلا؟! دل حرم ندارد که
چه قصه ای؟ که پر از شوق و شور و زیبایی است
محرم اول دلدادگی و شیدایی است
تو ترجمان غدیری که حیدر آورده
تو آب چشمه ی عشقی که کوثر آورده
مرا ببین که سیاه است سینه ام ز گناه
مرا ببخش به این اشک و این لباس سیاه
هنوز خیمه و هیئت به پا کند عشقت
تو محشری و قیامت به پا کند عشقت
دوباره عشق سر از شعر من در آورده
و بیت های مرا سوی دیگر آورده
فدای غربت آن شاه بی سپاهی که
دلاوری به بزرگی اصغر آورده
برای جذب نگاه تمامی تاریخ
جمال خوش قد و بالای اکبر آورده
چه باک از این همه لشکر که در مقابل اوست؟
حسین لشکری از جنس دیگر آورده
حسین لشکری از جنس یاس از عباس
که هیبتی به شکوه برادر آورده
برای خواندن قرآن به روی نیزه ببین
که سرسپرده ی عشق خدا سر آورده
حسین سوره ی حمد است، کوثرعشق است
حسین اول عشق است، آخر عشق است