روی موجِ چارشنبه سوری

26 اسفند 1393 22:47 | 3 نظر

| امتیاز: 5 با 10 رای

شهرستان ادب: شعری می‎خوانید از شاعر جوان خانم «فاطمه‎سادات مظلومی» عضو دورۀ سوم آفتابگردان‎ها و از اعضای انجمنِ صبح. این شعر در قالب مسمط و با موضوع «چارشنبه سوری» سروده شده است.

مثل شب‎های حمله سنگین است

چارشنبه چقدر غمگین است

همه شادند و سهم ما این است:

موج تازه پدر به سر دارد...

خانه: آتش، زمین، هوا: آتش

مثل والفجر و کربلا: آتش

توی کوچه، سروصدا، آتش

آه، باران چرا نمی بارد؟!

یک ترقه که می‌رسد از راه

مادرم می‌دود ولی ناگاه

باز بابا زمین می‌افتد، آه

پدرم بذر اشک می‌کارد

پدرم خيز می‌رود در جا

پشت هم داد ميزند: «مولااا...»

زير لب اسم دوستانش را...

می‎رود تا تفنگ بردارد

سر خود را گرفته در دستش

مانده جای دو چنگ، بر دستش

شده از اشک چشم، تر، دستش

شهر او را چرا بیازارد؟!

کوچه درگیر رقص و آواز است

کوک ماها ولی چه ناساز است

پدرم سخت فکر پرواز است

اشک مادر اگر که بگذارد

فاطمه سادات مظلومی