دارم می رسم جان جان

«دارم می‌رسم جان‌‌جان» رمانی است اجتماعی که از زبان راوی نوجوان آن روایت می‌شود. قصه این رمان در دهه هفتاد خورشیدی و در مازندران می‌گذرد: پسری نوجولان در روز عروسی خواهر ناتنی‌اش درگیر اتفاقاتی می‌شود که زندگی او را تحت تأثیر قرار می‌دهد. نویسنده در کنار آن، با روایت ماجرای یک قتل، اشاره‌ای به شرایط فرهنگی سیاسی شمال کشور در دهه هفتاد می‌کند. 
در بخش‌هایی از این رمان می‌خوانیم:
"مرد سبیلو گفت: «پسرت دوچرخه‌ی ما رو دزدیده.»
مرد صاحبخانه گفت: «یعنی چه آقا! سرتون رو انداختین پایین و اومدین تو حیاط مردم؟ مگه شهر هرته؟!»
مرد سبیلو صاحبخانه را به عقب هل داد و گفت: «می‌گم پسرت دوچرخه‌ی ما رو دزدیده اومده اینجا، اون‌وقت دوقورت ‌و نیمت هم باقیه؟»
مرد صاحبخانه گفت: «مرد حسابی! من اصلا پسر ندارم.»"