شهرستان ادب: پروندۀ چهل‌سال انقلاب را با شعری تازه از علیرضا میرزایی به‌روز می‌کنیم. میرزایی در این شعر، انقلاب اسلامی و شرایط حال حاضر کشور را موضوع محوری قرار داده است. این شعر را با یکدیگر می‌خوانیم:
عمریه درد می‌کشیم ولی باید امید رو کشیده نوشت با مداد سیاه تا سر صبح باید از قصۀ سپیده نوشت پی اخبار راست چی شد که تو دروغای غرب می‌گردیم پی خورشید، غرق تو دل غرب چند ساله که صبحو گم کردیم توی میدون حریفمون نشدن صحبت از صلح نقشۀ تازه‌ست مردم شهر من بترسید از اسب چوبی که پشت دروازه‌ست عینک دودی‌مونو بردارید وقتی حق پشت ابر تردیده آسمون ابریه ولی خورشید پشت ابرم که باشه خورشیده زندگی مشکله ولی امید مثل چشمه تو کوه می‌جوشه ما همون ملتیم که حتی بعد مرگم سپید می‌پوشه پیشِ‌رو روشنه اگه امید خونه‌خونه تو شهر پخش بشه خان‌به‌خان سختیا گذشتنی‌ان اگه رستم سوار رخش بشه می‌نویسم از آفتاب امید که به شب‌های تار بربخوره از دل خاک یاس درمیاد ریشۀ یأس اگر تبر بخوره
نام الزامی می باشد
ایمیل الزامی می باشد آدرس ایمیل نامعتبر می باشد
Website
درج نظر الزامی می باشد
من را از نظرات بعدی از طریق ایمیل آگاه بساز