از جلسات چهارشنبه‌های شعر l گزارش مشروح و تصویری جلسۀ ۲۶ بهمن ۱۴۰۱

در بیست‌وششمین روز از بهمن ماه، علاقه‌‌مندان شعر و ادبیات در جلسۀ دیگری از «چهارشنبه‌های شعر» گرد هم آمدند. جلسه با دبیری علی داودی و خواندن دو شعر توسّط ایشان از لیلا کردبچه و بیان برخی ظرافت‌ها و ویژگی‌های شعر سپید آغاز شد. در ادامه، کمیل قاسمی اوّلین شاعری بود که اقدام به شعرخوانی کرد و دو رباعی و غزلی با مطلع زیر تقدیم حاضران کرد:
«حک شد به روی مُهر دل نوکرت حسین
جانم فدای خاتم انگشترت حسین»
حسینی از شاعران حاضر در جلسه بود که شعری به زبان عربی برای حاضران خواند. مجتبی ابوطالبی دیگر شاعری بود که غزلی خواند با مطلع زیر:
«جیغ بنفش می‌رسد از ابرها به گوش
بارانی مرا تو بینداز روی دوش»
خانم طاهری نیز در ادامه غزلی با مطلع زیر را قرائت کرد:
«برای پلک خمارم تو خواب شیرینی
اگرچه پیش نگاهم همیشه غمگینی»
سپس محمّدرضا صبوریان شعری به زبان محاوره خواند:
«بعد یه عمری خون دل خوردن
امشب کتابم جشن امضاشه
به اونی که مضمون شعرامه
گفتم که خواهش می‌کنم باشه...»
در ادامه نوبت به حسین رضاییان رسید تا غزل زیر را برای حاضران بخواند:
«با من دوباره عشق را از سر گرفتی
باز آمدی این خسته را در بر گرفتی
باز آمدی با دست‌های مهربانت
اشک فراق از چشم‌های تر گرفتی
هرچه ندادم دل به چشمان تو امّا
با پافشاری کردنت آخر گرفتی
خاموش بودم با نفس‌هایت دوباره
صد شعله از مابین خاکستر گرفتی
طوری از این بیچاره دل بردی به ناگاه
انگار در از قلعۀ خیبر گرفتی
باز آمدی با عطر ناب صحبت خویش
سبقت ز عود و نافه و عنبر گرفتی
در خواب دیدم از سفر باز آمدی باز
تسکین درد دوری انگشتر گرفتی
بیدار گشتم در میان دست‌هایت
دیدم برای کشتنم خنجر گرفتی»
بعد از خواندن دو رباعی توسّط علیجانی، علیرضا نورعلی‌پور غزل زیر را خواند:
«پر زدم از همان روز اوّل، در قفس‌ها حصاری نبودم
خواستم تا هنرمند باشم، کاربند اداری نبودم
شاعرم، پیشۀ من همین است، دستمزدم هزار آفرین است
شعر می‌شد که نان باشد امّا گشنۀ صدهزاری نبودم
باری از دین و ایمان و باری از هوس گفتم و بی‌قراری
خوب کردم، دلم خواست، آری! اهل پرهیزگاری نبودم
شعر می‌نوشم و مست مستم، من همینم، همینم که هستم
من همانم که الحمدلله لحظه‌ای در خماری نبودم
زندگی چیست؟ دودی، غباری، تلخی و نشئۀ مرگباری
کاشکی از همان روز اوّل، اهل این زهرماری نبودم»
در نهایت جلسه با خواندن یک رباعی امیر مرادی و خوانش شعری از حسین عبّاس‌پور توسّط علی داودی برای امام موسی کاظم(ع) به پایان رسید.