محمد بیگلری‌پور چهرۀ ماندگار نبود؟

جای افسوس و دریغ بسیار است اما... ای کاش مسئولان و مدیران موسیقی کشور لااقل خود را موظف به انجام وصیت‌نامه بیگلری‌پور بدانند. کمک کنند موزه‌ای از افتخارات تاریخی این هنرمند برجسته انقلاب را که خود می‌خواست برپاکند هرچه زودتر در معرض نگاه و تحقیق عمومی قرار گیرد. ای کاش منتخبی از «جاودانه‌های استاد بیگلری‌پور» به زودی و حتی در مراسم چهلم آن بزرگ در قالب یک آلبوم برازنده منتشر شود. ای کاش... . باور کنید هنوز برای قدردانی واقعی از هنرمندان همیشه زندۀ انقلاب دیر نیست.  

محسن صفایی‌فرد

محمد بیگلری‌پور در سال 1324 در شهر تهران به دنیا آمد. وی از چهره‌های برجسته موسیقی کشورمان بود.

بیگلری‌پور که علاقمند به هنر موسیقی بود، در دانشگاه دانشگاه تهران تحصیل کرد و در همانجا نیز به آموزش می‌پرداخت.
وی آهنگساز و رهبر ارکستر سمفونیک صدا و سیما بود و موسیقی سرود پاینده بادا ایران، اولین سرود ملی ایران بعد از انقلاب، از آثار وی می‌باشد.
بیگلری‌پور در سال ۱۳۵۷ موسیقی سرود پاینده بادا ایران، اولین سرود ملی ایران پس از انقلاب را ساخت و تا سال ۱۳۷۱ سرود ملی رسمی ایران بود. همچنین وی پس از انقلاب، بیش از ۱۲۴۰ قطعه موسیقی ساخته است.
بیگلری‌پور پس از آنکه موجوز تأسیس هنرستان موسیقی صدا و سیما را اخذ کرد، شاگردان زیادی را پرورش داد و یک گروه موسیقی از میان دانشجویان دانشکده صدا و سیما تشکیل داد.
ساخت سمفونی‌های انقلاب، ایران، حضرت محمد(ص)، کوه و اجرای سموفونی در ازل از دیگر فعالیت‌های وی است.
محمد بیگلری‌پور، پیشکسوت موسیقی و رهبر ارکستر سمفونیک سازمان صداوسیما، دی ماه سال 1391 در پی ابتلا به سرطان در بیمارستان درگذشت.

گفتگوی نشریۀ کیهان فرهنگی با محمد بیگلری‌پور را در سال 1386 در اینجا بخوانید.