شهرستان ادب: غزلی خواندنی از محمدمهدی سیار در سوگ مولای متقیان امام علی (علیه السلام) . این غزل در کتاب «حق السکوت» منتشر شده است.
امام رو به رهایی عمامه روی زمین
قیامتی شد ـ بعد از اقامه ـ روی زمین
خطوط آخر نهج البلاغه ریخت به خاک
چکید خون خدا در ادامه روی زمین
خودت بگو به که دل خوش کنند بعد از تو
گرسنگان "حجاز" و "یمامه" روی زمین(۱)
زمان به خواب ببیند که باز امیرانی
رقم زنند به رسم تو نامه روی زمین:
«مرا بس است همین یک دو قرص نان زجهان
مرا بس است همین یک دو جامه روی زمین...» (۲)
***
...تو رفته ای و زمین مانده است و ما اینک
و میزهای پر از بخش نامه روی زمین!
(۱) چگونه سیر بخوابم در حالی که شاید در "حجاز" یا "یمامه" گرسنه ای حسرت نانی برد.(نهج البلاغه:نامه ۴۵)
(۲) بدانید که امام شما بسنده کرده از دنیا به دوجامه اش و از خوراکها به دو قرص نانش.(همان منبع)