روایت شاعرانه اسفندقه از سفر به دوشنبه

به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات فارس،‌ «ولی دوشنبه، آه» سفرنامه منظوم مرتضی امیری اسفندقه در قالب نیمایی است که انتشارات شهرستان ادب این کتاب را جزء کتاب‌های جدید خود  به نمایشگاه کتاب می‌آورد.

کتاب «ولی دوشنبه، آه» ارمغان اسفندقه از مسافرت به دوشنبه، پایتخت تاجیکستان است. گویی مواجهۀ شاعر با شگفتی‌های دوشنبه، او را بر سر وجد آورده است و امیری اسفندقه سعی کرده است با زبانی صمیمی و در عین حال فاخر، تجربیات خود را با خوانندگان اشعار «ولی دوشنبه، آه» به اشتراک بگذارد.

در یکی از اشعار کتاب که پانزدهمین برداشت شاعر از دوشنبه است، می‌خوانیم:

 

هنوز دخترها،

                اینجا،

                       حواس شان جمع است.

هنوز بی آرایش،

                  به کوچه می آیند

و گیسوانِ رهاشان هنوز هم شرقی ست.

مدادِ جادویِ غرب

شکوهِ شرقی نوباوگانِ اینجا را

هنوز رنگ نکرده

هنوز ننشسته

به روی گونه ی این نوخطانِ مشکین خال

غبار غَبن و غرور

هنوز جایِ سُرمه

در این دیار نظرباز،

                      بر سر چشم است

وُ چشم ها،

            این جا

                        هنوز،

                              سایه ندارند

و سرخیِ لب ها

سخاوت خون است

طبیعی و طبعی...

درخت یا دختر؟

درخت های روان اند دختران اینجا

بلند و بارآور

فروتن و شرمین

فروتن و شرمین.

تب پسرها هم

به جوش این همه جلوه

اگر شدید،

           شهیدست

نه با بگیر و ببند

خجسته و خرسند

تمام،

     ساده،

           صبور

تمام مست،

            ولی همچنان همه مستور

خروس های غیور

خروس های سحرخیزِ قوقولی قو تاب

خروس های خراب