موسسه فرهنگی هنری شهرستان ادب
Menu
یادداشتی از مهناز سعید حسینی

ناخوانده‌هایی به بی‌نشانی‌های عشق

02 آبان 1393 21:32 | 0 نظر
Article Rating | امتیاز: 4.5 با 2 رای
ناخوانده‌هایی به بی‌نشانی‌های عشق

میلاد عرفان پور شهرتش را در میان شاعران معاصر بدون تعارف بیشتر با رباعی‌‌هایی پیدا کرد که خیلی زود او را از میان مخاطبان خاص شعر به میان مخاطبان عام شعر نیز برد و میان عامه مردم نیز  رباعی‌های خوش آهنگ و دلنشین و البته غافلگیرکننده‌‌اش جایی پیدا کرد و دست به دست و حتی پیامک شد. بنابراین پر بیراه نیست که «ناخوانده‌های» او نیز بسیار خوانده شده و جدی و عمیق به آنها نگاه شود.

«ناخوانده» مجموعه رباعی‌های جدید عرفان پور است که انتشارات شهرستان ادب آن را با طراحی و سلیقه ‌ای جذاب در طراحی جلد و گرافیک وارد بازار کتاب کرده است. کتابی کوچک در حد و اندازه یک نامه سر به مهر با کاغذ‌های کاهی و تمبری به یادگار از عکس شاعرش و آدرسی برای رسیدن به دست گیرنده از طرف فرستنده  که برسان سلام ما را به مخاطب این ناخوانده‌ها به این نشانی که:

«بی‌تو همه خاطره‌ها خاک شده است

از شهر نشان عشق ما پاک شده ست

چندیست که گل فروشی کوچه ما

بنگاه معاملات املاک شده است»

نشانی نامه نشان می‌دهد مقصد این ناخوانده‌ها جایی است فراموش شده یا خطاب به کسانی که یا خودشان فراموش شده‌اند یا خودشان را به فراموشی شده‌اند و نشان‌های عشق را گم کرده‌اند.. نامه‌های است از سال‌های شاید دور به آدم‌هایی که گم شده‌اند...

رباعی‌های کتاب بدون هیچ توضیحی شروع می‌شوند با دسته بندی که هر یک مصرعی هستند از رباعی‌های آن بخش. «سنگی که صدای آب را حس کرده ست، آنجا که نمی‌رسد مرا دست تویی، در مرگ حیات خلوتی خواهم داشت، تا نام حسین بر لب ماست بیا» عنوان بخش‌های این کتاب هستند.

**امشب تو صبور زیر باران بنشین

در بخش اول رباعی‌های این کتاب با نام سنگی که صدای آب را حس کرده ست، شاعر است و یک دنیا دلتنگی. شاعر است و نمادهای طبیعی به خصوص آب و ابر و موج و دریا. با شعر‌های متنوعی از حس ابری که می‌خواهد ببارد.

من بیشتر از تو بی‌قرارم ای ابر!

بیش از تو ز دنیا گله دارم ای ابر!

امشب تو صبور زیر باران بنشین

تا جای تو تا سحر ببارم ای ابر!

یا در یک رباعی دیگر که رد این این دلتنگی کمتر است می‌خوانیم:

چشم همه چشمه‌های جوشان به خداست

باران اثر نگاه دهقان به خداست

گل‌ها همه آیه‌های قرآن هستند

ایمان به بهار، عین ایمان به خداست.

بخش دیگری از شعرهای این بخش نیز دلتنگی شاعر است از گرفتار شدن در شهر و غربت بی‌پایانش. غربتی جانکاه برای شاعر که حتی زنده ماندن در شهر را سخت کرده است:

در اینهمه رنگ آنچه می‌خواهی نیست

در اینهمه راه غیر گمراهی نیست

در شهر خیابان به خیابان گشتم

آن قدر که آگهی‌ست، آگاهی نیست

 

**این شهر بزرگ از فروشنده پر است

در بخش دوم ناخوانده‌ها که در ادامه آنجا که نمی‌رسد مرا دست تویی، رباعی‌هایی آمده‌‌اند که تعدادی از آنها را می‌توان عاشقانه تلقی کرد و تعدادی دیگر را عاشقانه‌هایی در وصف کسانی که بین ما بوده‌اند و اکنون نیستند و حتی نام و نشانشان هم در حال پاک شدن از شهر است. درست مثل آدرس روی جلد و گل فروشی که اکنون معاملات املاک است.

گل پرده دریده رنگ و بو بفروشد

بلبل همه جا راز مگو بفروشد

این شهر بزرگ از فروشنده پر است

بیچاره کسی که آبرو بفروشد

یا رباعی

باید بروم ولی چگونه؟ به کجا؟

گمنام ترینم، چه کسی خوانده مرا؟

مهمان نشدم به خانه‌ای بی‌دعوت

ناخوانده به خواب هم نرفتم حتی

هر مثل دیگر رباعی‌های عرفان پور غافلگیری جالبی در مصرع پایانی دارد و در عین حال گله و ناراحتی شاعر از دنیای اطرافش را نشان می‌دهد.

 

**دیده عبرت بین عرفان پور به مرگ و دنیا

در بخش بعدی کتاب که در مرگ حیات خلوتی خواهم داشت رباعی‌هایی است در وصف مرگ و درباره مرگ با مرگ آگاهی و مرگ اندیشی مخصوص به شاعرش. بعضی از اشعار انگار حاصل مواجهه شاعر است با قبر و گردشی در گورستان که اتفاقا نگاهش به دیده عبرت است. بخشی دیگر از اشعار به مرگ به یک فرصت فراغت و آرامش نگاه می‌کند و برخی دیگر زنهار می‌دهد از غنیمت شمردن فرصت زندگی قبل از مرگ:

ای کاش مرا گلایه از بخت نبود

یک لحظه خیالم از خودم تخت نبود

دیروز اگر زیسته بودم با مرگ

امروز وداع زندگی سخت نبود

این رباعی‌ هم یکی از رباعی‌های بسیار زیبای کتاب است با تشبیهی بس شاعرانه:

نه طرح نویی در آن در انداخته‌ام

نه آخرتی برای خود ساخته‌ام

مستاجر دنیایم و با سکه عمر

هر روز اجازه خانه پرداخته‌ام

**تا همت عشق است چرا منت مرگ؟

در بخش پایانی کتاب هم که با مصرع «تا نام حسین بر لب ما است بیا» نام گذاری شده است، بیشتر رباعی‌هایی با  مضمون دعا و توسل به خصوص حضرت سید الشهدا آمده است

آن لحظه که جان می‌رود از دست، حسین!

دیدار تو آخرین امید است،‌ حسین!

تا همت عشق است چرا منت مرگ؟

باید به شهیدان تو پیوست حسین!

در مجموع می‌توان «ناخوانده‌»های عرفان پور را مجموعه‌های رباعی او تلقی کرد با نگاهی عمیق‌تر و دلزده‌تر نسبت به دنیا. او در بسیاری از رباعی‌های این کتاب از مرگ گفته و نسبت به این پدیده از وجوه متفاوت نگاه کرده است. رباعی‌های دیگر او نیز نوعی اندوه را با خود حمل می‌کنند،‌ اندوهی که نتیجه تعمق شاعرش در دنیای پیرامونش است.

انتشارات شهرستان ادب کتاب «ناخوانده» را با قیمت 4هزار تومان در 64 صفحه منتشر کرده است. برای تهیه این کتاب می‌توانید با شماره تلفن77517830 تماس بگیرید.


 


کانال شهرستان ادب در پیام رسان ایتا کانال بله شهرستان ادب کانال تلگرام شهرستان ادب
تصاویر پیوست
  • ناخوانده‌هایی به بی‌نشانی‌های عشق
امتیاز دهید:
نظرات

Website

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.