نامۀ جمعی از زمرۀ ادبیات | به رأی‎دهندگان امروز | و رأی‎آورانِ فردا

شهرستان ادب: در آستانۀ انتخابات مهم فردا -۷ اسفند ۱۳۹۴- نامۀ جمعی از اهالی ادبیات به مردم (رأی‎دهندگان) و نمایندگان پیروز انتخابات (رأی‎آوران) در شهرستان ادب منتشر می‎شود. این نامه که به امضای تعدادی از شاعران و داستان‎نویسان و نیز با همراهی جمعی از هنرمندان شهرستان ادب نگاشته شده است، به این شرح است:



به نام خداوند جان و خرد

در طول تاریخ، هنرِ منزوی از مردم و خنثی دربرابر جامعه، همواره از بهترین مهره‎های سیاست‎بازانِ ستمگر و از گواراترین شکارهای ستمگرانِ خودسر بوده است. چنانچه، هنر بیدار، خارِ چشم ظالمان و مددکارِ بازوی خادمان بوده است.

برگ‎های درخشانِ ادبیات معاصر، سرشار از آزادگی و صلابت، ادبیات آگاهی و ادبیات مقاومت‎اند. به‎ویژه امروز که بداندیشان و دشمنانِ ایران عزیز از همه‎سو در کمین این نگینِ درخشانِ فرهنگ و ادب و تمدن جهان‎اند، اهالی ادب و شعر و داستان، دوشادوش دیگر ایرانیان، از هوشیاران و بیداران‎اند.

باور داریم که اهالی ادبیات، مرزبانان حریمِ زبان فارسی، هنر ایرانی و فرهنگ اسلامی‎اند و به عنوان گروهی کوچک از این سپاه بزرگ، برادران و خواهران هم‎وطن خود در سراسر کشور را به حضور آگاهانه، خردمندانه و مسئولانه در دو انتخاب مهم هفتم اسفند فرامی‎خوانیم. حضور در انتخابات به خودی خود، حافظ امنیّت، عزّت و تمامیّت ارضی ایران‎زمین است؛ اما حضوری که به آگاهی، خردمندی و مسئولیت‎پذیری آراسته شود برای آیندۀ ایران و فرزندانش سرنوشت‎ساز است. البته که ما آزادیم و مختار. آزادیم که رأی ندهیم و طمع‎کنندگان و درنده‎خویان کمین‎نشسته در مرزهایمان را در تجاوز و تعدّی جری کنیم. و آزادیم که رأی بدهیم و ایران مقتدر و متّحد را به دوستان و دشمنان یادآوری کنیم. چه خوش گفت فردوسی پاکزاد:

که ایران چو باغی‎ست خرّم‎بهار
شکفته همیشه گل کامگار

سپاه و سلیح‎ست دیوار اوی
به پرچینش بر نیزه‌ها خار اوی

اگر بفکنی خیره دیوار باغ
چه باغ و چه دشت و چه دریا، چه راغ

نگر تا تو دیوار او نفکنی
دل و پشت ایرانیان نشکنی

کزان پس بود غارت و تاختن
خروش سواران و کین‎آختن

زن و کودک و بوم ایرانیان
به اندیشۀ بد منه در میان

نیز، آزادیم که بی‎آگاهی و مسئولیت، باری به هر جهت، یا از سر کین‎جویی و لجاجت رأی بدهیم و سرنوشت کشور را به قضا و قدر بسپاریم. و آزادیم که با آگاهی، وجدان و احساس مسئولیت در برابر خدا و آیندۀ ایران رأی بدهیم و نقش مفید و مهمی در سرنوشت کشورمان داشته باشیم. چه دردمندانه و بیداردلانه نوشته است هنرمند بزرگ عرصه ادبیات داستانی، جاودان‎یاد نادر ابراهیمی:

« آری، این گونه اند مردمی که حقّ دانستن و قضاوت‎کردن، این حیاتی‎ترین حقوق خویش را به دیگران واگذار می‌کنند... آن‌ها که نمی‌جویند و نمی‌پرسند و نمی‌شناسند، خیل کوران را مانند، دل‌بستۀ بُن عصای بینایی؛ و وای اگر آن بینا به راه خویش برود نه راهی که کوران را آرزوست؛ و وای اگر آن به ظاهر بینا، خود در معنا کوری باشد که بُن عصای بیگانه‌ای را گرفته باشد!»

با  مطالعۀ میراث ادبی معاصر چگونه می‎توانیم خدعه‎های آمریکایی و انگلیسی را فراموش کنیم؟ با مطالعۀ شعر و داستان هنرمندان متعهد، چگونه یادمان برود شکست‎های تاریخی برآمده از جهالت را؟ به‎ویژه امروز باید هشیار باشیم که در حکومتِ مردم‎سالار این خود ماییم که خادم یا ظالم را بر خویش و بر دیگران می‎گماریم. و چه خوش گفت سعدی:

خداترس را بر رعیّت گمار
که معمار ملک است پرهیزگار

ریاست به دستِ کسانی خطاست
که از دستشان دست‎ها بر خداست

سرِ گرگ، باید هم اول برید
نه چون گوسفندانِ مردم درید

مسئولیت ما برای انتخاب هفتم اسفند، و پس از آن برای نظارت بر رفتار، گفتار و کردار نمایندگانمان مسئولیت بزرگی است. مسئولیت بزرگ دیگر هم بر گردن کسانی است که سر از این صندوق‎های سپید بر می‎آورند و بر آن صندلی‎های سبز تکیه می‎زنند. آوخ اگر فراموش‎کنند دستان پینه‎بسته‎ای را که نام ایشان را بر برگ‎ها نوشته‎اند؛ آه اگر از یاد ببرند دل‎های شکسته‎ای را که وعدۀ ایشان به خاطر سپرده‎اند. وای به حال ایشان اگر ندانند مدیونِ خانه‎های داغِ جوان‎دیده و کودکان مهرِ پدر ندیدۀ این دیارند. وای به حال ایشان اگر نفهمند که هنگام نشستن بر صندلی‎های سبز، شهیدان با ردای سرخشان، در راه‎روهای مجلس در رفت و آمدند و به قضاوت و نظارت میراث‎داران نشسته‎اند. و باز به قول سعدی:

الا تا به غفلت نخسبی، که نوم
حرام است بر چشمِ سالارِ قوم!

در این بیانیه از گروه و جناح خاصی حمایت نمی‎کنیم،  امیدواریم آنانکه در پندار به ایران و اسلام وفادارند و در کردار فرهنگ خمینی و خامنه‎ای را پاسدارند، نمایندگان مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان شناخته شوند و امیدواریم خودنمایندگان خود را نمایندۀ ملت ایران جا نزنند.

بنا به کسوت فرهنگی و ادبی‎مان به همۀ رأی‎آوران هفتم اسفند -به ویژه نمایندگان مجلس شورای اسلامی- در همۀ حوزه‎های انتخابیه خطاب می‎کنیم:

بزرگوار! به فرهنگِ این کرانه برس
به سرزمینِ غزل‌های عاشقانه برس

چه گفت پیر؟ هنر نزدِ قومِ ایرانی است
به زادبومِ هنرهای هفتگانه برس

کاش -چون رهبر فرزانۀ انقلاب- همۀ مسئولان و نمایندگان کشور ما، به اهمیت فرهنگ و ادب در اعتلای ایران و اسلام توجه داشته باشند و آن را مقدّم بر انگیزه‎های منطقه‎ای، سیاسی و جناحی خود کنند.

حسن ختام این نامه، فرمایش مراد ایرانیان و امیر مؤمنان -امام علی (علیه السلام)- است که آن را خطاب به همۀ رأی‎دهندگان امروز و رأی‎آوران فردا باز می‎خوانیم، باشد که حضور ما در انتخابات هفتم اسفند، با برکت و با عظمت باشد.

و من کلامٍ له (علیه السلام) یحثّ اصحابه علی الجهاد
«خدا شكرگزارى را بر عهده شما نهاده، و امر حكومت را در دست شما گذارده، و فرصت مناسب در اختيارتان قرار داده است، تا براى جايزۀ بهشت با هم ستيز كنيد. پس كمربندها را محكم ببنديد، و دامن همّت بر كمر زنيد، كه به دست‎آوردن ارزش‎هاى والا با خوشگذرانى ميسّر نيست. چه بسا خواب‎هاى شب كه تصميم هاى روز را از بين برده! و تاريكى‎هاى فراموشى كه همّت‎هاى بلند را نابود كرده است!» (خطبۀ آخر نهج البلاغه).

 امضا:
ناصر فیض، مرتضی امیری اسفندقه، علی‎محمد مودب، علیرضا قزوه، علی اصغر عزتی پاک، محمدمهدی سیار، علی داودی، محمدرضا شرفی خبوشان، اسماعیل امینی، محسن پرویز، فریبا یوسفی، سمیرا اصلان‎پور، یوسف قوجق، علی‎الله سلیمی، مصطفی محدث خراسانی، حسین اسرافیلی، غلامرضا بکتاش، محمدحسین نعمتی، میلاد عرفان‎پور، ابراهیم اکبری دیزگاه، ساسان ناطق، مجید اسطیری، محمدرضا وحیدزاده، سید وحید سمنانی، حسن صنوبری، مهدی کفاش، محمدحسین انصاری‎نژاد، رضا شیبانی‎اصل، محمدقائم خانی، الهام عظیمی، نیلوفر بختیاری، محمد برزگر، احمدرضا رضایی، محمدامین اکبری، سیدعلی لواسانی و جمع دیگری از شاعران و داستان‎نویسان همراه با موسسه شهرستان ادب