شهرستان ادب: در آستانۀ انتخابات مهم فردا -۷ اسفند ۱۳۹۴- نامۀ جمعی از اهالی ادبیات به مردم (رأیدهندگان) و نمایندگان پیروز انتخابات (رأیآوران) در شهرستان ادب منتشر میشود. این نامه که به امضای تعدادی از شاعران و داستاننویسان و نیز با همراهی جمعی از هنرمندان شهرستان ادب نگاشته شده است، به این شرح است: به نام خداوند جان و خرد در طول تاریخ، هنرِ منزوی از مردم و خنثی دربرابر جامعه، همواره از بهترین مهرههای سیاستبازانِ ستمگر و از گواراترین شکارهای ستمگرانِ خودسر بوده است. چنانچه، هنر بیدار، خارِ چشم ظالمان و مددکارِ بازوی خادمان بوده است. برگهای درخشانِ ادبیات معاصر، سرشار از آزادگی و صلابت، ادبیات آگاهی و ادبیات مقاومتاند. بهویژه امروز که بداندیشان و دشمنانِ ایران عزیز از همهسو در کمین این نگینِ درخشانِ فرهنگ و ادب و تمدن جهاناند، اهالی ادب و شعر و داستان، دوشادوش دیگر ایرانیان، از هوشیاران و بیداراناند. باور داریم که اهالی ادبیات، مرزبانان حریمِ زبان فارسی، هنر ایرانی و فرهنگ اسلامیاند و به عنوان گروهی کوچک از این سپاه بزرگ، برادران و خواهران هموطن خود در سراسر کشور را به حضور آگاهانه، خردمندانه و مسئولانه در دو انتخاب مهم هفتم اسفند فرامیخوانیم. حضور در انتخابات به خودی خود، حافظ امنیّت، عزّت و تمامیّت ارضی ایرانزمین است؛ اما حضوری که به آگاهی، خردمندی و مسئولیتپذیری آراسته شود برای آیندۀ ایران و فرزندانش سرنوشتساز است. البته که ما آزادیم و مختار. آزادیم که رأی ندهیم و طمعکنندگان و درندهخویان کمیننشسته در مرزهایمان را در تجاوز و تعدّی جری کنیم. و آزادیم که رأی بدهیم و ایران مقتدر و متّحد را به دوستان و دشمنان یادآوری کنیم. چه خوش گفت فردوسی پاکزاد: که ایران چو باغیست خرّمبهار شکفته همیشه گل کامگار سپاه و سلیحست دیوار اوی به پرچینش بر نیزه‌ها خار اوی اگر بفکنی خیره دیوار باغ چه باغ و چه دشت و چه دریا، چه راغ نگر تا تو دیوار او نفکنی دل و پشت ایرانیان نشکنی کزان پس بود غارت و تاختن خروش سواران و کینآختن زن و کودک و بوم ایرانیان به اندیشۀ بد منه در میان نیز، آزادیم که بیآگاهی و مسئولیت، باری به هر جهت، یا از سر کینجویی و لجاجت رأی بدهیم و سرنوشت کشور را به قضا و قدر بسپاریم. و آزادیم که با آگاهی، وجدان و احساس مسئولیت در برابر خدا و آیندۀ ایران رأی بدهیم و نقش مفید و مهمی در سرنوشت کشورمان داشته باشیم. چه دردمندانه و بیداردلانه نوشته است هنرمند بزرگ عرصه ادبیات داستانی، جاودانیاد نادر ابراهیمی: « آری، این گونه اند مردمی که حقّ دانستن و قضاوتکردن، این حیاتیترین حقوق خویش را به دیگران واگذار می‌کنند... آن‌ها که نمی‌جویند و نمی‌پرسند و نمی‌شناسند، خیل کوران را مانند، دل‌بستۀ بُن عصای بینایی؛ و وای اگر آن بینا به راه خویش برود نه راهی که کوران را آرزوست؛ و وای اگر آن به ظاهر بینا، خود در معنا کوری باشد که بُن عصای بیگانه‌ای را گرفته باشد!» با مطالعۀ میراث ادبی معاصر چگونه میتوانیم خدعههای آمریکایی و انگلیسی را فراموش کنیم؟ با مطالعۀ شعر و داستان هنرمندان متعهد، چگونه یادمان برود شکستهای تاریخی برآمده از جهالت را؟ بهویژه امروز باید هشیار باشیم که در حکومتِ مردمسالار این خود ماییم که خادم یا ظالم را بر خویش و بر دیگران میگماریم. و چه خوش گفت سعدی: خداترس را بر رعیّت گمار که معمار ملک است پرهیزگار ریاست به دستِ کسانی خطاست که از دستشان دستها بر خداست سرِ گرگ، باید هم اول برید نه چون گوسفندانِ مردم درید مسئولیت ما برای انتخاب هفتم اسفند، و پس از آن برای نظارت بر رفتار، گفتار و کردار نمایندگانمان مسئولیت بزرگی است. مسئولیت بزرگ دیگر هم بر گردن کسانی است که سر از این صندوقهای سپید بر میآورند و بر آن صندلیهای سبز تکیه میزنند. آوخ اگر فراموشکنند دستان پینهبستهای را که نام ایشان را بر برگها نوشتهاند؛ آه اگر از یاد ببرند دلهای شکستهای را که وعدۀ ایشان به خاطر سپردهاند. وای به حال ایشان اگر ندانند مدیونِ خانههای داغِ جواندیده و کودکان مهرِ پدر ندیدۀ این دیارند. وای به حال ایشان اگر نفهمند که هنگام نشستن بر صندلیهای سبز، شهیدان با ردای سرخشان، در راهروهای مجلس در رفت و آمدند و به قضاوت و نظارت میراثداران نشستهاند. و باز به قول سعدی: الا تا به غفلت نخسبی، که نوم حرام است بر چشمِ سالارِ قوم! در این بیانیه از گروه و جناح خاصی حمایت نمیکنیم، امیدواریم آنانکه در پندار به ایران و اسلام وفادارند و در کردار فرهنگ خمینی و خامنهای را پاسدارند، نمایندگان مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان شناخته شوند و امیدواریم خودنمایندگان خود را نمایندۀ ملت ایران جا نزنند. بنا به کسوت فرهنگی و ادبیمان به همۀ رأیآوران هفتم اسفند -به ویژه نمایندگان مجلس شورای اسلامی- در همۀ حوزههای انتخابیه خطاب میکنیم: بزرگوار! به فرهنگِ این کرانه برس به سرزمینِ غزل‌های عاشقانه برس چه گفت پیر؟ هنر نزدِ قومِ ایرانی است به زادبومِ هنرهای هفتگانه برس کاش -چون رهبر فرزانۀ انقلاب- همۀ مسئولان و نمایندگان کشور ما، به اهمیت فرهنگ و ادب در اعتلای ایران و اسلام توجه داشته باشند و آن را مقدّم بر انگیزههای منطقهای، سیاسی و جناحی خود کنند. حسن ختام این نامه، فرمایش مراد ایرانیان و امیر مؤمنان -امام علی (علیه السلام)- است که آن را خطاب به همۀ رأیدهندگان امروز و رأیآوران فردا باز میخوانیم، باشد که حضور ما در انتخابات هفتم اسفند، با برکت و با عظمت باشد. و من کلامٍ له (علیه السلام) یحثّ اصحابه علی الجهاد «خدا شكرگزارى را بر عهده شما نهاده، و امر حكومت را در دست شما گذارده، و فرصت مناسب در اختيارتان قرار داده است، تا براى جايزۀ بهشت با هم ستيز كنيد. پس كمربندها را محكم ببنديد، و دامن همّت بر كمر زنيد، كه به دستآوردن ارزشهاى والا با خوشگذرانى ميسّر نيست. چه بسا خوابهاى شب كه تصميم هاى روز را از بين برده! و تاريكىهاى فراموشى كه همّتهاى بلند را نابود كرده است!» (خطبۀ آخر نهج البلاغه).
امضا: ناصر فیض، مرتضی امیری اسفندقه، علیمحمد مودب، علیرضا قزوه، علی اصغر عزتی پاک، محمدمهدی سیار، علی داودی، محمدرضا شرفی خبوشان، اسماعیل امینی، محسن پرویز، فریبا یوسفی، سمیرا اصلانپور، یوسف قوجق، علیالله سلیمی، مصطفی محدث خراسانی، حسین اسرافیلی، غلامرضا بکتاش، محمدحسین نعمتی، میلاد عرفانپور، ابراهیم اکبری دیزگاه، ساسان ناطق، مجید اسطیری، محمدرضا وحیدزاده، سید وحید سمنانی، حسن صنوبری، مهدی کفاش، محمدحسین انصارینژاد، رضا شیبانیاصل، محمدقائم خانی، الهام عظیمی، نیلوفر بختیاری، محمد برزگر، احمدرضا رضایی، محمدامین اکبری، سیدعلی لواسانی و جمع دیگری از شاعران و داستاننویسان همراه با موسسه شهرستان ادب
نام الزامی می باشد
ایمیل الزامی می باشد آدرس ایمیل نامعتبر می باشد
Website
درج نظر الزامی می باشد
من را از نظرات بعدی از طریق ایمیل آگاه بساز