شهرستان ادب : دومین کلاس از آخرین اردوی دختران دوره پنجم آفتابگردان‌ها با حضور محمدمهدی سیار با عنوان قرآن و حافظ برگزار شد.
سیار با آرزوی اینکه آخرین دوره آفتابگردان‌ها گام محکمی برای جدی‌تر شدن هنر شاعری و حضور آفتابگردان‌ها در عرصه فرهنگی باشد، سخنان خود را حول محور قرآن و پیوند آن با ادبیات فارسی آغاز و حافظ را به‌عنوان موفق‌ترین شاعر زبان فارسی معرفی کرد.
وی گفت: حافظ با وجود اینکه حافظ قرآن است اما تنها عشق را راه‌گشا می‌داند که در بسیاری ابیات خود مانند دیگر اشعار رندانه‌اش به این نکته اشاره کرده است مثل این بیت: عشقت رسد به فریاد گر خود به‌سان حافظ/ قران زبر بخوانی با چهارده روایت.
این شاعر با بیان اینکه کلمه قرآن در اشعار حافظ در مجموع نُه بار تکرار شده است و برخلاف سایر کلمات دینی مانند مسجد، دیر، سجاده و خرقه که جایگاهشان به‌نوعی در اشعار حافظ تنزل یافته، همواره مقام آن را در اشعار حافظ حفظ کرده، افزود: حافظ حتی درکوچکترین موارد کمترین بی‌احترامی نسبت به آن نداشته است.
سیار ادامه داد: همانطور که در بسیاری از اشعار شاعران فارسی زبان چون عطار و سنایی قرآن با رگ و پی شعر آمیخته است، حافظ نیز از این امر مستثنا نبوده و آن را در قالب تضمین و تلمیح در اشعار خود به کار گرفته است.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه حافظ در اشعار خود به گونه‌های مختلف از داستان زندگی پیامبران بهره برده است، گفت: حافظ علاوه بر اقتباس مستقیم از قرآن به صورت غیر مستقیم نیز از قرآن برداشت‌هایی داشته، مانند بیتِ "معاشران گره از زلف یار باز کنید/ شبی خوش است بدین قصه‌اش دراز کنید" که اشاره به شب قدر دارد.
در پایان وی یکی از خاص‌ترین غزل‌های حافظ را غزلی با مطلع «بارها گفته‌ام و بار دگر می‌گویم/ که من دل‌شده این ره نه به خود می‌پویم» که به گفته او تجربه تعمدی حافظ برای سرودن یک غزل بدون اشاره مستقیم به قرآن است، دانست گفت: حافظ در این غزل در واقع به بیان مفاهیم سوره نجم پرداخته است.