عاشقانه‌ای دیگر از پونه نیکوی

مثل برف عمیق کوهستان ژرف و آرام دوستت دارم
تا زمانی که می‌تپد قلبم سرخ و مادام دوستت دارم

استخوان گلوی بلبل را آفریدند و نغمه معجزه کرد
غرق آواز نغمه‌سازترین بلبلِ بام دوستت دارم

به سپیدی بامداد قسم، به سپیدی یخچه‌های بلور
به دل روشن صدف سوگند گل بادام دوستت دارم

مثل یک شاخه در اسارت برف که گره می‌خورد شکوفه به آن
مثل آغوش غیرمنتظره، نابهنگام دوستت دارم

ماه من ماه صخره‌های بلند، ماه من ماه برف‌های ستیغ
چون پلنگی که عاشقت شده است اهلی و رام دوستت دارم