مردم برای ستون‌های فرهنگ کشورمان ارزش قائلند

خبری که موجب ناراحتی دوستداران ادبیات شد این بود: محمدرضا شفیعی کدکنی، استاد برجسته دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، در اتفاقی نادر، از ورود به دانشگاه بازماند. روز سه‌شنبه یازدهم دی‌ماه، به‌رغم حضور دانشجویان در کلاس درس، کلاس به علت عدم حضور استاد تشکیل نشد. در ابتدا اعلام شد که انتظامات مانع از ورود شفیعی کدکنی به دانشگاه شده است چون کارت پرسنلی خود را همراه نداشته است.
یکی از استادان دانشگاه، که طبق روال چنین خبرهایی نامی از او در متن گزارش نیست، به خبرگزاری‌ها گفته بود: «سال‌ها قبل هم علامه همایی پس از بازنشستگی برای رفع مشکلات استادان به دانشگاه می‌آمد که یک‌بار نگهبان با او برخورد می‌کند که چرا در ساعت غیراداری وارد دانشگاه می‌شود و همین برخورد نگهبان سبب قطع ارتباط علامه همایی با دانشگاه تهران می‌شود.»

اما واقعیت ماجرای مربوط به استاد شفیعی کدکنی، چنان‌که میلاد عظیمی نوشته است، این بود که «آن دری که استاد با ماشین از آن وارد دانشگاه می‌شوند، بسته بود و اصلاً دربان و نگهبانی در آن محل حاضر نبوده که از استاد کارت مطالبه بکند یا نکند. استاد وقتی با در بسته مواجه ‌شدند، برگشتند و به خیابان انقلاب رفتند. از یک منظر این همه بازتاب به این خبر  امیدبخش است و نشان می‌دهد مردم ما چقدر خادمان فرهنگ ایران را دوست دارند.»