منزل به منزل | غزلی خواندنی از «حسین اسرافیلی»

شهرستان ادب: ستون شعر شهرستان ادب را با شعر معروفی از حسین اسرافیلی، شاعر با تجربۀ هم‌روزگارمان، به‌روز می‌کنیم. 

می‌برم منزل به منزل چوبِ دار خویش را
تا کجا پایان دهم آغازِ کار خویش را

در طریق عاشقی از تیغ و تیرم بیم نیست
می‌برد بر دوش خود منصور، دار خویش را

برنمی‌دارد نگاه از من جنونِ‌ سینه‌سوز
می‌شناسد چشم صیادم شکار خویش را

رونق روشن‌دلان با منت خورشید نیست
می‌کند روشن چراغم شامِ‌ تار خویش را

در دل دریایی‌ام از موج و طوفان باک نیست
می‌فشارد در بغل، دریا، کنار خویش را

موج پرجوشم، من از دریا نمی‌گیرم کنار
می‌نهم بر دوش طوفان، کوله‌بار خویش را

بس که می‌پیچد به خود امواج این گرداب،‌ سخت
ساحل از کف می‌دهد این‌جا قرار خویش را