شهرستان ادب: امروز سالروز تولد «محمدتقی بهار»، یکی از مهم‌ترین شاعران معاصر ایران است. شاعری اهل مشهد که لقب ملک‌الشعرایی آستان قدس رضوی را دریافت کرده بود. به این مناسبت، به خوانش غزل زیبایی از این شاعر بزرگ می‌پردازیم:
میان ابرو و چشم تو گیر و داری بود من این میانه شدم کشته، این چه کاری بود تو بی‌وفا و اجل در قفا و من بیمار بمردم از غم و جز این چه انتظاری بود؟ مرا ز حلقۀ عشاق خود نمی‌راندی اگر به نزد توام قدر و اعتباری بود در آفتاب جمال تو زلف شبگردت دلم ربود و عجب دزد آشکاری بود به هر کجا که ببستیم باختیم ز جهل قمار جهل نمودیم و خوش قماری بود تمدن آتشی افروخت در جهان که بسوخت زعهد مهر و وفا هرچه یادگاری بود بنای این مدنیت به باد می‌دادم اگر به دست من از چرخ اختیاری بود میی خوریم به باغی نهان ز چشم رقیب اگر تو بودی و من بودم و بهاری بود
نام الزامی می باشد
ایمیل الزامی می باشد آدرس ایمیل نامعتبر می باشد
Website
درج نظر الزامی می باشد
من را از نظرات بعدی از طریق ایمیل آگاه بساز