گشایش پرونده‌پرترۀ «علی‌اصغر عزتی پاک» در سایت شهرستان ادب

شهرستان ادب: «پرونده‌پرتره» یکی از فعالیت‌های سایت شهرستان ادب است که در آن، هربار به بررسی آثار و وجوه ادبی یک شخصیت برجستۀ ادبی پرداخته می‌شود. پیش از این نیز پرونده‌پرترۀ نویسندگانی چون نادر ابراهیمی، محمود دولت‌آبادی، گابریل گارسیا مارکز، حمیدرضا شاه‌آبادی، مجید قیصری، هادی حکیمیان و شاعرانی چون فردوسی، شهریار،طاهره صفارزاده، محمدرضا شفیعی کدکنی و قیصر امین‌پور در سایت شهرستان ادب منتشر شده بود.

در پرونده‌پرتره تازه داستانی سایت شهرستان ادب، به سراغ مسئول بخش داستان موسسه شهرستان ادب، علی‌اصغر عزتی پاک می‌رویم که مدت‌هاست در بین نویسندگان و چهره‌های فعال ادبیات داستانی امروز ایران، چهره‌ای شناخته شده است.
با توجه به تحصیلات حوزوی عزتی پاک، شاید بهترین زاویه برای ورود به جهان داستان‌های او، پرداختن به موضوع رمان دینی باشد. مدت‌هاست که بحث رمان دینی به صورتی جدی از سوی افراد مختلف، حداقل از ابتدای دهه هفتاد با توجهات نظری مهمی مطرح می‌شود. تا ابتدای دهه نود، اکثریتی مخالف امکان تحقق آن بودند و اقلیتی موافق. ادبیات داستانی قبل از انقلاب در اختیار مارکسیست‌ها بود و بعد از دهه هفتاد، در اختیار لیبرال‌ها قرار گرفت. نویسندگان مذهبی همیشه در حاشیه این هنر قرار داشتند و صرفاً برخی چهره‌ها بنا بر توانایی‌های خود، بخشی از توجهات را به خود جلب می‌کردند. معضل اصلی، انبوهِ نظریه‌پردازی متراکمی بود که رمان را نه تنها ذاتاً در مخالفت با حکومت اسلامی، بلکه با اصول اساس دین معرفی می‌کرد. این سخن هم از دهان چهره‌های بزرگ روشنفکری بر می‌آمد و هم از زبان مهمترین جریانِ فکری داستانِ انقلاب. با پیش آمدن دهه به دهه، همچنان که کارهای متنوع‌تری در فضای مذهبی نوشته شد، لایه‌های ژرف‌تری از رمان در نسبت با دین مورد کاوش قرار گرفت. از مضمون تا ساختار و شخصیت و زبان و فضا، باید نسبتی با دین داشته باشند و در عین حال تمامیت اثر نیز، جهانی دینی برای مخاطب بیافریند. نگارش رمان «تشریف» توسط علی‌اصغر عزتی پاک را باید یکی از گام‌های مهم نویسندگان مسلمان در جهتِ تولید اثری با عیار داستانی بالا و معطوف به این خلأ دانست. رمانی که در بنیادها و ساختار نیز برآمده از مفاهیم دینی است. «انتظار» در تار و پود این کتاب بافته شده، پس می‌تواند نامزد خوانشی به‌راستی دینی قرار بگیرد. غیبت و حضور، سازنده شاکله این رمان است، همان طور که دغدغه برخی شخصیت‌ها نیز هست. رمانی است یکپارچه که اجزاءاش را از بیرون وام نگرفته. پیش از آن هم عزتی پاک رمان‌های مختلفی منتشر کرده بود که نسبتی با این جهان پیدا کرده بودند و نگارش هرکدام از آن‌ها، گوشه‌ای از تجربه‌ای را رقم زد که در نهایت به انتشار تشریف منتج شد.
اهمیت دیگر عزتی پاک فعالیت مستمر او در قامت مدیری فرهنگی است. او از ابتدا که مدیر دفتر داستان موسسه شهرستان ادب بوده، سعی کرده است منش و روشی متفاوت را در برخورد با نویسندگان پیش بگیرد. در دهه هشتاد، برخورد ابزاری با نویسندگان به عنوان بخش مهمی از اهالی فرهنگ، در بخش‌های خصوصی و دولتی چنان روندی معمول پیدا کرده بود که دیگر سخن از شأن مولف و نویسنده، به شوخی بیشتر شبیه بود. اکثر مدیران بخش‌های حاکمیتی به دنبال پر کردن رزومه‌ای بودند که اهالی قدرت را خوش بیاید، و اغلب مدیران بخش خصوصی تنها به پول می‌اندیشیدند و در پی افزایش سرمایه، به نویسندگان چون ابزارهای تحقق این هدف می‌نگریستند. عزتی پاک در جایگاه مدیریت بخش داستان موسسه شهرستان ادب، سعی کرد رویکردی متفاوت در پیش بگیرد و احترام به مولف را جایگزین احترام به قدرت یا ثروت بکند. مولفی که پیش از همه چیز، ادبیات برای او مهم است و حاضر به فروختن این گوهر به بهای اندک قدرت سیاسی یا ثروت مادی نیست. این رویکرد مورد استقبال نویسندگان قرار گرفت و چنان پیش رفت که دیگران هم چنین الگویی را به رسمیت شناختند. در دفتر علی‌اصغر عزتی پاک، آنچه اصل است ادبیات است و بس، و باقی موضوعات، تنها حواشیِ جالب حوزه ادبیات داستانی محسوب می‌شوند. از این رو دفترش مطلوب اهالی فرهنگ و محل رفت‌وآمد آن‌هایی است که دغدغۀ داستان فارسی دارند. سایت شهرستان ادب جدیدترین پرونده‌پرترۀ خود را به این نویسندۀ مهم اختصاص داده است. در این پرونده‌پرتره اخبار، یادداشت‌ها، مصاحبه‌ها و مطالب مربوط به آثار علی اصغر عزتی پاک را می‌خوانید.
برای مطالعۀ این پرونده به صفحۀ اختصاصی‌ این پرونده در سایت شهرستان ادب مراجعه کنید:

                                                        پرونده پرترۀ علی‌اصغرعزتی پاک