پرواز ممکن است

شهرستان ادب: همزمان با فرارسیدنِ سال‎روز به شهادت رسیدن ۲۹۰ نفر مسافر غیر نظامی ایرانیِ هواپیمای پرواز۶۵۵ توسط حمله‎ی موشکی ناو جنگیِ آمریکا، سه سپیدِ کوتاه می‎خوانید از شاعر گرامی علی محمد مودب، مدیرعامل موسسه شهرستان ادب.

برای خواندنِ شعرهای سال گذشته با همین موضوع هم می‎توانید به این صفحه مراجعه کنید.

1-

کلاغی بر آنتن  نشسته

پیرزنی بر بشقاب  انگلیسی می نویسد

در چشمهای ما انگلیسی گلدوزی می کند

مگسی در بشقاب  می رقصد

عنکبوتی بر صفحه رایانه می تند

کسی از آن پرنده چیزی نمی گوید

از ایرباس 655

کسی از آن پرندگان چیزی نمی گوید

از 298 مسافر

از آن همه چهره‎ی زندگی

کسی از مرگ چیزی نمی گوید

عکس پر قویی در آیینه‎ی دریا پیداست

2-

شعرهایمان  موشک‎های کاغذی‎اند

و از آسمان و دریا می‎هراسیم

از باران و باد

و فکر کردن به آتش، طبعمان را می‎سوزاند

از پشت نیمکت‎ها یاد گرفته‎ایم موشک بپرانیم

که پرواز خیالمان از تریبون‎ها بالاتر نمی‎رود

یک پرنده

دویست و نود و هشت پرنده

پرها که ریخته‎اند بر ابرهای دریا

و ما هزاران شاعر

که نمی‎توانیم شعری برای یک پرنده بگوییم

شعری برای دویست و نود و هشت پرنده

3- 

ایرباس 655

ایرباس 655

ایرباس 655

پرنده

پرنده در پرنده در پرنده در پرنده

پرنده‎ها بالابال

 بین آسمان و دریا بی‎نهایت شدند

و تمساح به خانه‎اش برگشت

و دندان  شکسته‎اش را به گردن آویخت