تو دشمن من نیستی

شهرستان ادب: یغما گلرویی از ترانه‎سرایانِ موفق وصاحب نام کشورمان است که تفکری متفاوت با بیشتر شاعران انقلاب دارد. با این‎حال او نیز در مقابل جنایت انهدام  پرواز ۶۵۵ با حمله‎ی موشکی ناوِ نظامی آمریکا و به شهادت رسیدن ۲۹۰ نفر از هموطنانمان ساکت نمانده و شعر زیبایی در این موضوع سروده. گلرویی شعر خود را امسال در سالروز این جنایت در صفحه شخصی‎اش منتشر کرده است. زین پیش _دوازدهم تیرماه_ نیز مروری داشتیم بر شعرهایی که سال گذشته با موضوع پرواز ۶۵۵ منتشر کردیم.

یغما گلرویی در ابتدای سپید سروده‎ی  خود نوشته:

«12 تیر ماه سالروز سقوط هواپیمای مسافری ایران توسط ناو آمریکایی»

 
تو دشمن من نیستی
با این که پیرمردهای نیمکت‌نشینِ پارک
هنوز با شنیدنِ نامِ «مصدق» بغض می‌کنند
و بمب‌هایی خردلی که «صدام»
بر «سردشت» و «شلمچه» می‌ریخت
عبارتِ MADE IN U.S.A بر خود داشتند...

تو دشمنِ من نیستی
با این که سرخ‌پوستان همچنان
برای فراموش کردنِ کشتارِ اجدادشان می‌نوشند
در حالِ تماشای «جان‌وین» که بر پرده‌های هالیوود
با سلاخیِ آپاچی‌ها قهرمان می‌شود
و دستِ «لوترکینگ»
-با انگشتِ میانیِ برافراخته به سمتِ «اوباما» -
همچنان از خاک بیرون مانده است...

اگر چه مادرانِ «ناکازاکی»
هر سال کودکان دو سر به دنیا می‌آورند،
اگر چه در «سایگون» بجای فحش
به یگ‌دیگر «یانکی» می‌گویند
و هنوز در شیلی
هنگام کشفِ گورهای دسته‌جمعی «کیسینجر» را نفرین می‌کنند
تو دشمنِ من نیستی
چرا که سال‌ها پیش
در کودکی مُرده‌ام
و کودکان معنای کلمه‌ی «دشمن» را نمی‌دانند.

من کودکی بودم که چشم‌های سیاهش
تاابد مانندِ مدالِ لیاقت
بر سینه‌ی «ویلیام راجرز» تاب خواهند خورد!
گوشت‌های تنم را ماهیان خوردند،
و استخوان‌هایم هرازگاهی
در تورِ ماهی‌گیرانِ جنوب گیر می‌کنند.
«مرگ» مجبورت می‌کند
که فراموش کنی و ببخشی...

من مسافرِ کوچکِ هواپیمایی بودم
که به آن‌سوی «خلیج فارس» نرسید...