روایت یک کشور کوچک

داستان با پیدا‌شدن پاکت زرد جان دیگری می گیرد و بعد از مشخص‌شدن محتوای پاکت زرد، داستان دیگری در دل داستان کتاب شکل می‌گیرد، یعنی داستان در داستان می​​ شود. داستان اول راوی اش پسر خانه است و داستان دوم که در واقع محتوای پاکت زرد است، یک راوی دیگر دارد و داستان در حوالی سال‌های 56 تا 60 را روایت می‌کند. داستان‌های حال و روز انقلاب را در شهری کوچک و بسیار دور از پایتخت ایران، در جاییدور از قلب حوادث؛ اما روایت روایت مبارزه است. مبارزه ای برای آرمان؛ برای پیروزی انقلاب اسلامی بر نظامی که الویت اول اش خودش بود.

جریان اعدام‌های انقلابی و دادگاه‌هایی که بعد از پیروزی انقلاب برای مزدوران شاه برگزار می شده تا اجرای حکم اعدام شان یکی از مواردی است که می توان آن را نقطه عطف داستان شاخه های روز دانست. بعضی از این روایت ها آنقدر دقیق و جزئی است که مخاطب حس می‌کند در گوشه‌ای از دادگاه یا صحنه اعدام نشسته است و خودش این روایت را به صورت زنده دنبال می کند.

به موازات این داستان و از طرف دیگر مادر به حج رفته و پسر در همان زمان مشغول خواندن محتویات پاکت زرد است. در چند ده صفحه آخر کتاب دو داستان به هم گره می خورند و به نوعی به نتیجه می رسند. کتاب حجم زیادی دارد. یکی از مواردی که نمی توان از آن به عنوان اشکال یا ایراد به اثر یاد کرد، میزان و حجم رفت و برگشت(فلش بک و فلش فوروارد) به جریان است. رفت و برگشت به هر جریانی که با ریزترین توصیف‌ها و تشبیه‌ها جلو می‌رود. عامل دیگری که باعث زیاد شدن حجم است، روایت فیلمنامه ای است. در فیلم‌ها وقتی شخصیتی از دیدن نشانه یا تصویری حالش دگرگون می‌شود یا یاد خاطره ای می افتد، در صحنه بعد مبداً پیدایش خاطره را روایت می‌کنند؛ از ابتدا تا انتها و دوباره به مسیر فیلم بر می‌گردد. در این داستان به کرّات با چنین موردی مواجه می‌شویم، هر نشانه یا ماجرایی که از آن اسم برده می‌شود بلافاصله روایت می شود، به‌نظر می رسد این مورد ضمن اینکه حجم داستان را زیاد کرده و در برخی موارد باعث خستگی مخاطب هم می شود. شاخه های روز جلد زرد رنگی دارد و نقشه شهری که مشخص نیست کجاست؟