غزلی از «لیلا علیزاده» در همدردی با مظلومان میانمار

شهرستان ادب: شعری می‌خوانیم از خانم لیلا علیزاده در همدردی با مظلومان میانمار:

نمی‌بیند چرا چشمی مصیبت‌های دنیا را؟
چرا هرگز نکشته داغ این اخبارها ما را؟

چه فرقی می‌کند موصل، فلسطین یا یمن با ما
مگر یک خالق دیگر سرشته جان آن‌ها را؟

به روی میز شیطان، نقشۀ خاک میانمار است
به گوش لشکر خود خوانده اینک نام آن‌جا را

مسلمانان به جرم دین‌شان هر روز می‌سوزند
کسی باید بیاید وا کند چشمان بودا را

صدا زد مادرش را کودکی در شعلۀ آتش
چه آئینی روا دانسته بر او این بلاها را؟

کسی این‌جا کمک می‌خواهد اما می‌دهد هر بار
سکوت تلخ یک دنیا جواب این تقاضا را

بسوزانید! اما یادتان باشد که یک روزی
خدا بر آتش ما می‌نشاند آب دریا را