نگاه نویسنده افغانستانی به زبان فارسی

او که این روزها کتاب تازه‌اش را منتشر کرده است، به ایران آمده است و در مراسم رونمایی کتابش سخنانی گفته است که نشان از پیوند فرهنگی دو کشور دارد. خالق «انجیرهای سرخ مزار» گفته است: «خود را داستان‌نویس ادبیات افغانستان نمی‌دانم. خودم را داستان‌نویس ایرانی می‌دانم زیرا در ایران نوشتن را شروع کردم و اولین کتابم در ایران منتشر شد. زبان کشورها را تعیین می‌کند و کشور من زبان فارسی است. من نویسنده ایرانی-افغانستانی یا افغانستانی-ایرانی هستم. بیشترین خوانندگان من ایرانی هستند. امیدوارم به این وطن بیشتر بپردازیم.»

محمدی درباره تبادلات داستانی و زبانی دو کشور هم توضیح داده است: «زبان در تکاپو و تحول است. ما از ادبیات ایران وام گرفته‌ایم و ادبیات ایران کمتر از ما وام گرفته است. حضور در ایران و تجربه متفاوت از یک زبان باعث آشنایی بیشتر من شد. زبانی که در مهاجرت به ایران با آن آشنا شدم، با گویشی که در بچگی در افغانستان شنیده بودم، متفاوت بود اما اگر داستان‌های نویسنده‌های افغانستان را بخوانید که تجربه زندگی در ایران را ندارند، به راحتی می‌توانید آن‌ها را بفهمید زیرا ما ایرانی‌ها و افغانستانی‌ها زبانی مشترک داریم که البته اندکی متفاوتند.»