کریکت و کاپیتالیسم هندی

آدیگا از بزرگترین نویسندگان هندی و برنده جایزه بوکر، با نخستین رمانش «ببر سفید» به شهرت رسید. فقر و اختلاف طبقاتی و تبعیض دغدغه‌های همیشگی اوست. «ببر سفید» نیز به نزاع میان فقیر و غنی، و شهر و روستا در هندوستان معاصر می‌پرداخت. کتاب تازه او «روز گزینش» درباره پدری است که آینده‌ای درخشان برای پسرانش در ورزش کریکتِ هند متصور است.

علت تنفر آدیگاه از کریکت را بهتر است از زبان خودش بشنویم: «پول هنگفتی در کریکتِ هندی موجود است. در گذشته‌های دور وقتی کریکت در انگلستان آغاز شد، به نوعی واکنشی بود در برابر سرمایه‌داری صنعتی آن زمان. اما از دو دهه پیش اوضاع در هند تغییر کرد و حالا کریکت نوکِ سرنیزه سرمایه‌داری نوین هند به شمار می‌رود. به این معنا که از کریکت استفاده می‌شود تا همه چیز را به مردم بفروشند، از تلفن همراه گرفته تا مواد مصرفی مثل شامپو و صابون.»

نویسنده 44 ساله هندی از شرط‌بندی در این ورزش نیز انتقاد کرده است و گفته است که به دیگر رشته‌های ورزشی نیز سرایت کرده است و مردم درباره هر ورزشی قمار می‌کنند، چه هند در آن مسابقات ورزشی باشد، چه نباشد.