شهاب مبین | شعری از محمدحسین نجفی

شهرستان ادب: ستون شعر سایت شهرستان ادب را با شعری تقدیم به سردار غرورآفرین و نام آور خاک ایران؛ «قاسم سلیمانی»، سرودۀ «محمدحسین نجفی» به‌روز می‌کنیم:

سلامِ خدا بر تو ای پاک دینِ به آیین!
تو ای آخرین خوبِ دلتنگِ یارانِ دیرین!

چرا مالک اشتر این زمانت نخوانیم؟!
که خود با علی بودی از کارزار نخستین

تو دریا تو دریایی آری و خود می‌زند موج
بصیرت در آن چشم، آن چشم‌های جهان‌بین

بزرگا که هستی تو ای مرد و در پیش پایت
ترا دشمن آیا کیانند آیا کدامین؟!

چنان جیوه افسرده در خویش، در پیش افعی
نه موشک، که موشند در جنگ در چنگ شاهین

ترا بهتر از این چه وصفی چه وصفی بگویم
شهاب مبین خدا در هجوم شیاطین!

تویی سرپرست و پناه یتیمان عالم
یتیمان عالم - به هر گوشه یک دیرِ یاسین -

مگر سر به بالین راحت گذارند قدری
حرام خودت کردی از دیرها خواب شیرین

نه تنها در انبار و تکریت و در شام و موصل
نه تنها در القائم و بوکمال و میادین

ترا می‌شناسند ای خوب در روم و صقلاب
ترا می‌پرستند ای مرد در چین و ماچین

*

ذخیره نگه داردت ای بزرگ دلاور!
خدا از برای فرج - روزهای پس از این -

سلوکت شهیدانه بوده‌ست و تا همچنان هم
شهادت ترا شیوۀ زیستن باد! آمین