شهرستان ادب: ستون شعر شهرستان ادب را با شعری از خانم مطهره عباسیان به‌روز می‌کنیم. خانم عباسیان این شعر را به مادران شهدا و بخصوص مادر سردار شهید مرتضی پریشانی تقدیم کرده‌است:
تاب می‌آورَد به‌تنهایی رنج غم‌های بی‌حسابش را بیش از این‌ها صبور و پابرجاست کس نمی‌بیند التهابش را
شب‌به‌شب پای حوض با هر بغض زیر نور شکستۀ مهتاب می‌سپارد به دست تشنۀ آب همۀ فکر و اضطرابش را
در تنش رشد داد دریا را، پوست و استخوان فردا را جنگ شد، ناگهان به خون بستند میوۀ عمر پرشتابش را
چشم‌هایش به آسمان خیره، به عطشناکی شب تیره مثل هر شب هوای دلتنگی از نگاهش گرفته خوابش را
پسرش را به آسمان داده‌ست به تن خشک باغ جان داده ست جای گل نصب کرده بر دیوار خندۀ سبز توی قابش را
بگذرید از نصیحت ای زن‌ها! گوش او گوش پندخواهی نیست پس نمی‌گیرد از خدا هرگز طعم شیرین انتخابش را
بعد از این زن تمام ایثار است مادر ابرهای پربار است بعد از این پنجره نخواهد دید نفس داغ آفتابش را
ماه، اما نمی‌برد از یاد فصل باران نم‌نم زن را اعتکاف به گل نشستۀ او از دعاهای مستجابش را
نام الزامی می باشد
ایمیل الزامی می باشد آدرس ایمیل نامعتبر می باشد
Website
درج نظر الزامی می باشد
من را از نظرات بعدی از طریق ایمیل آگاه بساز