گستردن زمین | شعری از زنده‌یاد طاهره صفارزاده

شهرستان ادب: فردا به نام «دحوالارض» نامگذاری شده است؛ روزی که گفته می‌شود زمین از زیر آب بیرون آمد و آن نخستین تکه از زمین، جایگاه کعبه بود. به این مناسبت شعری می‌خوانیم از بانوی شعر انقلاب، طاهره صفارزاده که به این روز اختصاص دارد.

گسترده شد زمین 1

از پای کعبه

که جای بیشتری باشد

برای بودن انسان

برای گسترش انسانی‌ها

بعد از قساوت قابیل

اجدادمان قیامگری کردند

با قلب‌های پاک

با ذکر «ایاک نعبند و ایاک نستعین»

با دست و پای خیر

برای چیرگی انسان

 بر ناانسانی‌ها

و سرنهادند

بر سختی زمین

از باب سجدۀ شکر

*

گسترده شد زمین

از پای کعبه

که آن بزرگ‌زمان

قدم بردارد

از تکیه‌گاه کعبه

به سوی مقصد دین

به سوی حاکمیت عقل و خرد

در باغ خرم همزیستی

در سرزمین درستی‌ها

*

تاریخ گسترش

به ذهن بینایان

وارد شده‌ست

چون آفریدگار

از آسمان 

به بسط زمین پرداخت

فرمود

دشوار نیست

برای صاحب عرش

نگاهداری هردو

آسمان و زمین

با هم 2

*

رسول رحمت

از عصر فتنه

از عصر ما

خبرها داشت

که آمدن عادل را

سردار امن و امان را

به ما خبر داده است

خبر

یگانه امید است

برای ما و زمین

زمین که نفرت دارد

از سکونت ناانسان‌ها

از مغزهای مادی خون‌آشام

از مرگ‌باری موشک‌ها

از بمب‌های وحشی خاکسترساز

از زباله‌های سمی

از محتوای گور ستمکاران

*

زمان

دلتنگیِ زمین را

با سیل و زلزله و طوفان

با حملۀ‌ آتشفشان

سرگرم کرده است

زمین

در جمع منتظران ایستاده است

پیدایش درستی وعده

پیرو قرائت امر است 3

در عصر آخرین

سردار امن و امان

بنا به امر

از پایگاه کعبه

از مرز گسترش ارض

رو به کشور نیکی‌ها

رو به قارۀ انسانی‌ها

رو به هستی عدل

قدم برمی‌دارد.

_______________________________

1- دحو الارض: دحوَالله الارض : خدای زمین را گسترانید. (فرهنگ نفیسی)

2- بقره :‌255

3- یس : 82