در باب سال کهنه و سال نو | یادداشتی از علی‌محمد مؤدب

شهرستان ادب: ضمن تبریک به مناسبت فرارسیدن سال جدید و به مناسبت روز اول عید، در تازه‌ترین مطلب پرونده «بهاریه» یادداشتی می‌خوانیم از «علی‌محمد مؤدب»:

زمان تنها ثروت ماست و این ثروت را در ظرف نفس درک می‌کنیم. سال نود و هشت هم بخشی از زمان ما بود که نفس کشیدیم و تنفس ما در این سال شگفت بود. ممکن است بعد از گذشت سال‌ها آدم از یک سال خاص از عمرش هیچ خاطره‌ای نداشته باشد اما نود و هشت سالی‌ست که خوب و بد و تلخ و شیرین، خاطره بسیار دارد و انگار انسانیت انسان هم به همین خاطره‌هاست. سیل و ابتلای بزرگی که بخاطر سیل متوجه ما شد بسیاری خاطره خوب و  بد ساخت. رنج همیشه آن محملی‌ست که بخواهیم یا نخواهیم ما را به گنج می‌رساند. اما مهمترین واقعه سال نود و هشت پرواز شگفت شهیدی عزیز بود که همه ما را هوایی کرد. پروازی که چنان شگفت بود که حتی زمین‌گیرترین‌ها را هم هوایی کرد. از سال نود و هشت، شهید سلیمانی برای تاریخ ما خواهد ماند و ما هم اگر می خواهیم بمانیم باید به او متوسل شویم. ادبیاتی‌ها با نوشتن می‌توانند از این چشمه بقا آب بردارند. شعر ما البته از همان لحظه نخست شنیدن واقعه شهادت حاج‌قاسم پر از شور شد و علمداری و میانداری کرد. داستان اما به تناسب جنس وجودی‌اش با حوصله بیشتر به میدان خواهد آمد و انشاالله این حماسه را روایت خواهد کرد. 
شاعران ایران کم نگذاشتند اما حاج‌قاسم همچنان ناگفته است، حاج‌قاسم شهیدی رشید است که شایسته نام سربازی امام است،  تشییع این شهید امام، یادآور بدرقه امام بود و عطر نفس امام را در ایران و عراق و منطقه ما تازه کرد. نفسی که بوی نفس خدا میدهد، اینک نوبت شاعر و نویسنده امام است که به میدان بیاید. ما در چهل‌سال انقلاب با تمام توان با اردوگاه شرک جهانی درگیر شده‌ایم و در مقابل آنها هم همین گونه با ما درگیر شده‌اند. همه توانشان را به میدان آورده‌اند. همین روزها ما درگیر بیماری کرونا هستیم که پزشکان و پرستاران این سرزمین، دلاورانه با این مهاجم نامرئی می‌جنگند تا حق نفس ما را حفظ کنند، شائبه جنگ بیولوژیک در مورد این بیماری جدی‌ست، حتی اگر این گونه نباشد، تهاجم اقتصادی و سیاسی و رسانه‌ای سال‌های اخیر استکبار با ما انکار شدنی نیست. و همین تهاجم ریشه بسیاری از مشکلات ما در این ابتلای جدید است. در دهه پنجم انقلاب، تنها راه ما همچنان ایستادگی و پایمردی بر اصول اساسی انقلاب اسلامی ایران است و این ایستادگی در مقابل استکبار نیاز به همدلی و همراهی و توحید کلمه دارد. رسانه ها و فرهنگ در این میان نقش مهمی دارد و دهه جدید دهه تثبیت کلمه‌های اصلی ماست. شاعر و نویسنده امام میتواند این دهه را تعریف کند. ما نیاز به نوشتن داریم. رزمایش بزرگ معنویت که با شهادت سردار سلیمانی در ایران آغاز شد امروز با ابتلای بیماری کرونا وارد مرحله جدیدی شده است و همه ما در خلوت نشینی عیدانه خودمان سرگرم بازسازی رابطه خودمان با خدا و با یکدیگر هستیم. حاج قاسم با شهادتش خلوت و حرکات و سکنات یک انسان الهی را مثل یک دوره درسی برای مردم ا ارائه داد و حالا ما در کنج خانه به تکلیف خودمان در این عاشورا فکر می‌کنیم. امیدواریم شاعران و نویسندگان امام بتوانند جهانی را که امام و شهیدان امام می‌خواهند برای همه مردم روایت کنند. هستی‌شناسی امام و شهیدانش که در دو کلمه محبت به خدا و خلق خدا و  نفرت از دشمنان خدا و طاغوتها خلاصه می‌شود نیاز به ارائه های هنری مطابق با زمانه ما دارد. نه تنها مردم ما که امروز همه دنیا تشنه و محتاج جهان پر محبت امام‌اند. محبت در قاموس امام و شهیدان امام آن‌گونه است که پاک‌ترین فرزندان امام جانشان را برای حفظ حق حیات و حق نفس کشیدن آدم‌هایی از دین و ملت‌های دیگر در سوریه و عراق فدا می‌کنند. از خدا می‌خواهم که به همه ما جویندگان و پویندگان عرصه ادبیات قوت و همتی بدهد که «اماممان» را بشناسیم و تنها نگذاریم تا خودمان هم در عرصه محشر تنها نمانیم. انشاالله