شهرستان ادب به نقل از خبرگزاری فارس: ده سالگی یک موسسه یا مجموعه می‌تواند حاوی صدها تجربه‌‌ای باشد، حالا موسسه شهرستان ادب هم در ده سالگی حود چهره‌هایی را معرفی کرده که شاید در آینده از آنها بیشتر بشنویم و بخوانیم. یکی از آنها «مریم کرباسی نجف آبادی» است.اولین کتابش یعنی مجموعه شصت غزل با نام «چهره ات را پیمبری باید» را سال ۱۳۸۸ منتشر کرد و همان سال نامزد جایزه ادبی پروین اعتصامی شد و مجموعه دوم کرباسی شامل ۳۶ غزل با نام «خبرهای خوب» است که در سال ۱۳۹۵ توسط شهرستان ادب منتشر شد.
در ادامه گفت‌وگویی با این شاعر درباره همکاری‌اش با موسسه شهرستان ادب خواهیم داشت که در ادامه می‌خوانید.
شما از جمله بانوان شاعری هستید که همکاری و ارتباط خوبی با شهرستان ادب داشته‌اید و همواره در جلسات و اردوهای مختلف آن شرکت داشته‌اید. نظرتان درباره شهرستان ادب و دهه اول فعالیت آن چیست؟
اول از همه ده‌ساله شدن شهرستان ادب، شهرستانی که پر از ادیبان و شاعران و نویسندگان است، را تبریک می‌گویم. این نام واقعا برازنده این مؤسسه است. یعنی شهرستان ادب دقیقاً مثل شهرستانی است که شاعران و نویسندگان و اهالی ادبیات در آن رفت و آمد و زندگی میکنند. این ده ساله شدن واقعاً جای تبریک دارد. خود من حدود هفت سالی هست که با این مؤسسه همکاری دارم و با انتشارات شهرستان ادب تا به امروز دو مجموعه شعر منتشر کرده‌ام و از این همکاری خوشحالم.
با توجه به اشراف و اطلاعاتی که دارید نقش شهرستان ادب در حمایت و آموزش بانوان شاعر را چطور ارزیابی می‌کنید؟ این از موضوعاتی است که کمتر درباره آن صحبت شده است.
مهم‌ترین فعالیت شهرستان ادب در زمینه حمایت از بانوان شاعر برگزاری اردوهای آموزشی شعر آفتابگردان‌ها است. شاعران در شهرها و استان‌های مختلف با هدفمندی و دقت بسیار خوبی گزینش و عضو اردوهای شهرستان می‌شوند و در یک دوره یک ساله کامل به آنها خدمات آموزشی و فرهنگی ارائه می‌شود.
قبل از شهرستان ادب فعالیت و رشد برای شاعران خانم خیلی سخت بود و محافل و فرصت‌های خوبی در اختیار خانمها قرار نداشت. شهرستان ادب این چرخه را شکست و برای آقایان و خانمها فرصت‌های برابر و عادلانه‌ای در جهت آموزش و تربیت و رشد مهیا کرد. از این نظر می‌توانم بگویم شهرستان ادب خدمت بسیار بزرگ و مهمی به شعر بانوان کشور داشته است.
یعنی شما معتقدید شهرستان ادب در برگزاری مثلا اردوها و جلسات هیچ تفاوت و تبعیضی بین آقایان و خانمها روا نداشته است و نگاه برابر به هردو طرف داشته است.
بله. من فکر نمیکنم تفاوتی بین اردوی خانمها و آقایان بوده باشد. همان امکاناتی که در اردوی آقایان بوده و همان شاعران مطرحی که در اردوی آقایان بودند به اردوی خانمها هم دعوت می‌شدند و همان مباحث و کلاس‌ها و نشست‌ها با همان کیفیت در اردوها و جلسات خانمها هم تکرار می‌شد. از طرفی، صمیمیت و فضای دوستانه و خوبی که در اردوی خانمها برقرار بود کمک بسیار خوبی به شاعران جوان می‌کرد تا مسیر خودشان را بهتر و راحت‌تر ادامه دهند.
زمانی که من شعر را شروع کردم، فرصت‌ها و امکانات بسیار کمتر از الآن بود. مثلا من شعر را زمانی شروع کردم که قیصر امین‌پور هنوز در قید حیات بود و من بسیار به شعر ایشان علاقه داشتم. با وجود علاقه‌ای که به شعر و شخصیت ایشان داشتم، هیچ‌وقت سعادت دیدار ایشان را پیدا نکردم و نتوانستم ایشان را ببینم. شاعران مطرح دیگری هم بودند که هیچ وقت نتوانستم آنها را از نزدیک ببینم و از کلاس درس‌شان بهره ببرم. درصورتی که امروز به مدد شهرستان ادب این فرصت مهیا شده و شاعران جوان می‌توانند اساتید و شاعران مطرح و شاخص کشور را در اردوهای شهرستان ادب ببینند و از محضر آنها کسب تجربه و آموزش کنند.
شاعران جوان و تازه‌کار به راحتی با شاعران مطرح کشور روبرو می‌شوند و از نزدیک پای شعرخوانی و صحبت آنان می‌نشینند، برای آنها شعرهای جدیدشان را می‌خوانند و از نقد اساتید شاخص ادبیات استفاده میکنند. این یکی از مهم‌ترین ویژگیهای این اردوها است.
یک نکته‌ای که درباره شاعران جوان خانم باید مورد توجه قرار بگیرد، اعتمادی است که شهرستان ادب برای خانواده‌ها ایجاد کرده است. این مسأله را تا چه حد مهم می‌دانید؟
بسیار مهم است. همانطور که می‌دانیم پدر و مادرها برای دختران‌شان سخت‌گیری بیشتری دارند و به راحتی اجازه سفر نمی‌دهند. شهرستان ادب توانسته این اعتماد را به وجود بیاورد و خانواده‌ها را با فعالیت‌ها و اردوهای موسسه همراه کند. بیشتر دختران شاعری که در اردوهای شهرستان ادب شرکت میکنند جوان و کم‌سن و سال هستند.
اگر شهرستان ادب نمی‌توانست اعتماد خانواده‌ها را جلب کند، شرایط برای حضور خانمها سخت می‌شد، اما حالا پدرها و مادرها با شناخت کاملی که از موسسه دارند با آن همراه هستند. حتی مادران یا خواهران می‌توانند به عنوان همراه با دخترشان به اردو بیایند و با او همراه باشند. از طرفی کسانی که فرزند کوچک داشتند، با حمایت کامل موسسه، به راحتی و بدون هیچ محدودیتی همراه با فرزند خودشان در اردوها شرکت می‌کردند و هیچ مشکلی برای حضور و استفاده آنها از اردوها وجود نداشت. مجموع این اتفاقات کمک بسیار زیادی به شاعران خانم داشته و نقش شهرستان ادب در رشد و تعالی شاعران خانم را پررنگ می‌کند.
فکر می‌کنید از دل اردوهایی که شهرستان ادب برای بانوان برگزار کرده است، چند بانوی شاعر خوب به جامعه ادبی ما اضافه شده یا خواهند شد؟
همین الآن اگر به فضای مجازی و فعالیت خانم‌های شاعر نگاه کنیم میبینیم چه شاعران خوبی داریم که زیر سی سال سن دارند و همه آنها هم متعلق به شهرستان ادب هستند. حتی اگر به شاعران در دیدار با مقام معظم رهبری نگاه کنید، می‌بینید بسیاری از بانوان شاعری که در آن جلسه شعر می‌خوانند از شاعران و اعضاء آفتابگردان‌ها هستند. تقریباً می‌توان گفت نود درصد شاعران خوب خانم امروز یا عضو آفتابگردانهای شهرستان ادب هستند یا از کارشناسان شهرستان ادب هستند و یا متعلق به انجمن‌های استانی شهرستان ادب هستند. انشاالله شهرستان ادب در دهه دوم فعالیتش همین توجه ویژه به شعر بانوان را ادامه دهد و با رفع اشکالات و ارتقاء و گسترش برنامه‌ها برای بانوان شاعر، کمک بیشتری به شاعران خانم داشته باشد.