در حالی که همگان مرحوم علی ابوالحسنی منذر را به تحقیقات تاریخ معاصر به ویژه تحقیقات ارزندۀ ایشان در زمینۀ تاریخ مشروطه و شهید شیخ فضل‌الله نوری می‌شناسند، یکی از مهم‌ترین آثار به جای مانده از ایشان تحقیقی ادبی در زمینۀ شاهنامه است. کتاب «بوسه بر خاک پی حیدر» مشهورترین اثر زند‌ه‌یاد حجت‌الاسلام ابوالحسنی(منذر) بحثی در آرمان و ایمان فردوسی و پرتوگیری شاهنامه از قرآن و احادیث معصومین همراه با نقد نظریات و آرای برخی از شاهنامه‌پژوهان معاصر و بیانگر مطالب جدیدی درباره فردوسی است.
استاد منذر در این کتاب اعتقاد دارند شاهنامه، اثر طبع یکی از برجسته‌ترین شاعران ایران اسلامی است و تمامی ادیبان و شاعران سترگ کشورمان (از سنایی و عطار گرفته تا سعدی و حافظ و... ادیب پیشاوری و دیگران) برای اندوختن مایه‌های علمی و تاریخی و نیز تشحیذ طبع خویش، از این کتاب بهره فراوان گرفته‌اند، تا آنجا که شخصیتی چون عروضی سمرقندی در چهار مقاله، تقویت بنیه ادبی افراد را در گرو مطالعة شاهنامه می‌شمرد.
او با تأکید بر اینکه روحیۀ ظلم ستیزی و غیرتمندانۀ قوم ایرانی ریشه در اعتقادات مذهبی این قوم دارد و شاهنامه را تجلی چنین اعتقادی می‌داند در این کتاب می‌نویسد:
روشنتر بگوییم که قیام خاندان صفوی در آغاز قرن دهم هجری، و پیش از آن، خیزش خونبار سربداران و سادات مرعشی مازندران و کارکیاهای گیلان و سپس مقاومت مستمر ملت ایران در قبال تجاوزات مکرر عثمانی و خوانین ازبک و ... همچنین تزارهای روسی و لردهای انگلیسی و مستشاران امریکایی و در این راستا وقوع نهضتهای پرشکوه ملی بر ضد قراردادهای استعماری رویتر و رژی و نفت و ایجاد حماسههای 30 تیر و 15 خرداد و 22 بهمن، همه و همه، روییده از همان مرام و دیدگاهی است که استاد طوس بدان خستو و معتقد بود: مذهب تشیع، و اندیشة رهایی از ظلم و تجاوز. به قول استاد محیط طباطبائی: «فردوسی، به معنی تمام کلمه، شاعر «ملی» کشور ماست. آمال ما و افکار ما و دین ما و مذهب ما و زبان ما و شیوة بیان ما، همه از شاهنامة او نیرو می‌گیرد.
از دید آنان، رستم دستان، به عنوان نمادی از مردی و مردانگی، در ردۀ بزرگانی می‌نشست که صدرنشین مجلسشان، شیرخدا علی مرتضی (ع) بود: زین همرهان سست عناصر دلم گرفت/ شیر خدا و رستم دستانم آرزوست
در ذهن ملت ایران، هیچ گونه تعارضی بین «ایران» و «اسلام» وجود نداشت (چنانکه امروز نیز چنین است) و شاهنامه نیز، نامه داد و دین و قصه رزم با بیداد بود. بزرگتر که شدیم، امّا، گوشه و کنار خواندیم و شنیدیم که برخی کسان آن داستان‌ها را ـ از بیخ ـ افسانه می‌دانند و تصویری نیز که از شاهنامه و استاد طوس رسم می‌کنند، بیشتر به کار تقدیس شاه و شاه‌بازی می‌آید. در معنی، اسلام و ایران را دو جزء ناهمساز می‌پندارند و مدّعیند که برای آبادی و سربلندی ایران ـ که از نظر آنان، مُدلِ مطلوبش همان ایران ساسانی و هخامنشی است ـ باید اسلام را فرو گذاشت و به آیین شاهنشاهی گروید که بر شعار «خدا ـ شاه ـ میهن» استوار است.
اما نظراً، حل این تضاد نیاز به یک بررسی دقیق علمی ـ تاریخی داشت (و دارد) که نشان دهد آن تفسیرهای «شَه پسندانه» از فردوسی و شاهنامه – وکلاً تاریخ ایران- از چه مایه تتبع و تحقیق برخوردار است و تا چه پایه با حقیقت سازگار؟
پیش از این دکتر غلامعلی حداد عادل رئیس فرهنگستان زبان فارسی دربارۀ این کتاب گفته بود: «انصافا در این کتاب اطلاعات ادبی ارزشمند، تحقیق با انضباط و غیرت دینی موج می‌زند و حجت‌الاسلام منذر در این کتاب چهره حقیقی فردوسی را ترسیم می‌کند. مرحوم منذر یک روحانی است که در محافل شاهنامه‌پژوهی شرکت نکرده اما کتابی نوشته که می‌تواند مورد رجوع استادان ادبیات قرار گیرد كتاب «بوسه بر خاك پي حيدر»، يكي از چند ده كتاب تأليفي استاد ابوالحسني، بر جنبة معنوي، ديني، الهي، اسلامي و شيعي فردوسي متمركز است و از اين جهت در بين شاهنامه‌شناسان و شاهنامه‌پژوهان ممتاز است.
مرحوم ابوالحسني در فضاي ديني به عنوان يك روحاني با ذوق ادبي، سعي كرد چهرة طبيعي و واقعي فردوسي را به مردم معرفي كند. در واقع كتاب «بوسه بر خاك پي حيدر» نوعي غبار زدايي از چهرة فردوسي است. غباري كه در طول نزديك به شش دهه در دوران پهلوي اول و دوم بر چهرة او نشسته بود. مرحوم ابوالحسني فردوسي را به عنوان حكيم و شيعه دوازده امامي كه خودش را خاك پاي حيدر و اميرالمؤمنين(ع) معرفي كرده به ما مي‌شناساند و بايد توجه داشت كه در اين معرفي هيچ تكلف و تصنعي هم نيست بلكه آنچه گفته شده مستند به خود شاهنامه بوده و مشحون از استدلالات علمي است.
استاد منذر کتاب «بوسه بر خاک پی حیدر» را در 14 بخش که هر بخشی شامل چهار یا پنج فصل است و در آن ایمان و در حقیقت آرمان‌های فردوسی را مورد واکاوی قرار می‌دهد.
او در این کتاب با بررسی کتاب شاهنامه فردوسی که برگرفته از قرآن و احادیث است، بر نوشته هانری کرین که شاهنامه را مانند کتاب‌های مقدس که پیروانش بر آن احترام می‌گذارند، صحه می‌گذارد.
به اعتقاد بسیاری از محققان این استاد تاریخ توانسته به صراحت در این کتاب، شیعه بودن فردوسی را با سند و مدرک به اثبات برساند. حجت‌الاسلام والمسلمین علی ابوالحسنی (مُنذِر) روز سوم اسفندماه 1390 در سن ۵۶ سالگی بر اثر عارضه قلبی به دیار باقی شتافت. این کتاب در شمارگان دو هزار نسخه و با قیمت 200 هزار ریال توسط سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی منتشر شده است .