شهرستان ادب: در کنار بهاریه‌های غزل و چارپاره و قصیده و نیمایی، اکنون شکوفه‌هایی از بهاریه‌های کوتاه را در سبدی ریخته‌ایم و به شما دوست‌داران بهارِ شعر، تقدیم می‌کنیم.این سبد، آخرین سبزینه از پروندۀ بهاریۀ 94 است. امید که عطر این پروندۀ بهاری تا بهار بعد در مشام جان شما، خوانندگان شهرستان ادب، بماند.
هوای دلکش از ایلش بگیریم شکوفه پای زنبیلش بگیریم صدای پای فروردین می‌آید بیا این بار، تحویلش بگیریم «مریم حقیقت» _________________ تقویم را کوک کن روی بهار تا خواب زمستانی کوتاه بیاید شاید «زهرابختیاری نژاد، دورۀ چهارم، قم» _________________ با خود بهار آورد اما خودش در آن هیاهوی جشن پنهان مثل غریبهها رفت *** اسفند، بیصدا رفت «محمد امین اکبری، دورۀ دوم، تهران» _________________ تنها تو میتوانی مادر! در این زمستانها کلاه ببافی برای کوه دستکش برای درخت و شال گردنی برای رودخانههای جهان «علیرضا قزوه» _________________ در آخرین جمعۀ اسفند به تحویل مهرت نشستهام میچینم سین آخر را با سبزینگی حضورت تنگ دلم میشکند و ماهی دلتنگت نصیب دریایت میشود عزیز! عشقمان را برگرد نگذار مهرت مهرنامت بخورد «زهرا وادیپور» (شعر قرائتشده در بفرمایید فروردین) _________________ هنوز خاکستری مانده از آتشی که بغضی به جانمان انداخت و وداع را از گوشۀ چشمانمان چکاند اما باز هم بهار که شود صیاد میشویم از عطر تنش بیا نقطه رابرداریم از ته خطی که خط خطی شد و دوباره بروییم از دانههای شعرمان هنوز خوابهایی مانده که برای هم ندیدهایم خانم «اصغران» (شعر قرائتشده در بفرمایید فروردین)
نام الزامی می باشد
ایمیل الزامی می باشد آدرس ایمیل نامعتبر می باشد
Website
درج نظر الزامی می باشد
من را از نظرات بعدی از طریق ایمیل آگاه بساز