حسن دلبری: «سبزواری، قبل از انقلاب، با انقلاب بود، بعد از انقلاب هم با انقلاب بود.»
شهرستان ادب: دیروز، 26 خرداد 95، سبزوار به سوگ کسی نشست که قدبرافراشته، پرچمدار شعر انقلاب بود. کسی که خود بهتنهایی شناسنامهای بود از تاریخ پرفراز و نشیب شعر این انقلاب و کمتر حادثهای بود که در گلواژههای سخنش اثر نگذاشته باشد.
از دیرباز، سبزوار مهد ادیبانی بوده که دنبالهرو این راه بودهاند؛ ادیبانی که حال با عزمی جزمتر میکوشند تا رسالتی که حمید سبزواری از شعر به دوش میکشید، بر زمین نماند. نامآورانی همچون حسین شنوایی، حسن مروجی، آقای جعفرینسب، آقای اقتداری، آقای فرامرزی و دکتر حسن دلبری.
حسن دلبری یکی از چهرههای شاخص شعر سبزوار و کشورمان است که بهتازگی کتاب «پنجرههای آجری» ایشان در انتشارات شهرستان ادب به چاپ رسیده است. او که در مراسم خاکسپاری استاد حمید سبزواری حضور داشت، در پاسخ به این سؤال که چرا سبزواری را پدر شعر انقلاب نامیدهاند، گفت: «یکی از دلایل عمدهای که حمید سبزواری پدر شعر انقلاب نامیده شد، این است که ایشان از سالها قبل از انقلاب هم برای همین انقلاب شعر سرود و شاعری نبود که بعد از انقلاب رویکردش را عوض کند. مجموعه شعرهایشان با عنوان سرود درد قبل از انقلاب و برای همین انقلاب سروده شده است. ایشان قبل از انقلاب، با انقلاب بود. پس از انقلاب هم با انقلاب بود. از اینرو کسوت شعر انقلاب را بهخوبی میشود بر تن ایشان پوشاند.»
آقای جعفرینسب نیز در این مورد افزودند: «حمید سبزواری جزء معدود شاعران انقلاب است که از قبل پیروزی انقلاب در شعر، علیه رژیم ستمشاهی موضع میگرفت و همراه نهضت امام خمینی بود. در آستانۀ پیروزی انقلاب و در زمان پیروزی انقلاب هم با ساختن سرودهای انقلابی و حماسی در ایجاد شور و نشاط انقلابی بین مردم سهم بسزایی داشت. هیچ فراز و نشیبی از شعر انقلاب نیست که حمید سبزواری را در کنار شعر انقلاب نبینیم.»
در این مراسم اشخاصی چون سیدعباس صالحی، معاون فرهنگی وزیر ارشاد، رشیدیان استاندر مشهد، شهردار و معاون فرماندار سبزوار و جمع کثیری از علاقهمندان به ادب انقلابِ این مرزوبوم حضور داشتند.
مراسم تشییع پیکر استاد حمید سبزواری از مسجد جامع سبزوار تا بقعۀ حاج ملاهادی سبزواری ادامه داشت. خیابانها پر بود از نغمههایی که یادآور خاطرات جاودانی برای مردم بود. جمعیت با اشعار حماسهساز نگین شعر انقلاب همنوا شدند و تشییعجنازه رنگ و بویی استکبارستیز به خود گرفت و مردم شعار مرگ بر آمریکا سر میدادند؛ و بهجاست اگر بدرقۀ ابدی یک شاعر انقلابی همچنین باشد.
در انتهای مراسم با سخنرانی برخی سران شهر، و فرزند و همسر استاد و بازخوانی سرودهای استاد توسط دانشآموزان، پدر شعر انقلاب تا بوستان جانبازان همراهی شد تا در منزلگاه ابدی خود آرام گیرد.
روحش شاد و یادش گرامی
گزارش از: ملیحه شجاعیزاده