زیست شاعرانه سبب خلق شعر واقعی می شود

28 فروردین 1396 12:44 | 0 نظر

| امتیاز: با 0 رای

شهرستان ادب : دکترمحمدحسین بهرامیان در اردوی پایانی دوره پنجم آفتابگردان ها در در شیراز با بیان اینکه شعر گره خوردگی عاطفه و تخیل در زبانی آهنگین و شکل یافته است، اظهار داشت: این تعریف از شعر از سوی دکتر شفیعی کدکنی ارائه شده و همیشه برای من این سوال مطرح بود که چرا در این تعریف رکن اندیشه مورد غفلت واقع شده است.

این استاد ادبیات افزود: بعدها متوجه شدم که ایشان معتقدند کلام بدون اندیشه نداریم و این احساس است که ریشه در اندیشه دارد. اما اینکه بین عناصر شعر کدام یک مهم تر است، به نظر من زبان از همه مهم تر است چون تمام عناصر پنجگانه در آن پنهان است.
وی با بیان اینکه اگر می خواهید حضور شاعر را حس کنید، به ترکیب هایش مراجعه کنید، تصریح کرد: اولین کلماتی که بر زبان می آوریم قسمتی از وجود ما در آن کلمات بروز و ظهور خواهد داشت.
بهرامیان خاطرنشان کرد: بخشی از تاثیرات زبانی در ارتباط مرموز بین کلمات است. در حقیقت هم نشینی کلمات با کلمات دیگر در هر موقعیت معنای متفاوتی ایجاد می کند. در این ارتباط ها حتی اگر معنا را حذف کنید باز هم معنای خود را حفظ می کنند. در این جا هم می توان به تاثیر زبان پی برد.
این استاد ادبیات گفت: در حوزه زبان قسمتی از مفاهیم با فیزیک و صوت و هم آوایی کلمات منتقل می شود چنانچه با ترجمه قابل انتقال به مخاطب نیست. در این میان مولوی با دقت نظر در این نکته بسیاری از اشعار خود را با تکیه بر موسیقی سروده است و شور و حال و وجد عارفانه خود را به ما منتقل می کند.
وی عنوان کرد: زمانی که شاعر زبان را خوب بشناسد، می تواند از قابلیت های آن به خوبی بهره مند شود. از سوی دیگر اگر زیست ما شاعرانه باشد می توانیم اثری خلق کنیم که بتوان آن را شعر نامید.
بهرامیان اظهار داشت: یک سری مباحث در خصوص تاثیر الفاظ وجود دارد که با دقت نظر درباره آن ها مطالعات گسترده ای شده است. اما از سوی دیگر کارهای خیال پردازانه و غیر علمی هم توسط گروه های فکری مختلف شده است. بررسی این ارتباطات به صورت علمی و دقیق می تواند در رشد و تعالی شعر ما تاثیر ویژه ای داشته باشد.

سومین اردو پنجمین دوره آقایان محمد حسین بهرامیان