ای اولین ستاره بعد از ابوتراب

ای اولین ستاره بعد از ابوتراب
سر خم کند به پیش شکوه تو آفتاب

یک شب اگر تو جلوه نمایی به آسمان 
خورشید می کشد ز خجالت به رخ حجاب

ای ماه کامل رمضان پرده بر گشای 
از خانه علی (ع) به تمام جهان بتاب

آه ای کریم ابن کریم از سر کرم
از این گدای دربه درت روی بر متاب

با آن نگاه مست و کریمانه ات بریز
در ساغر خمار دلم جرعه ای شزاب

تا مست مست گردم و دیوانگی کنم
تا از می نگاه تو جانم شود خراب

ما تشنه گان به سوی تو روی آوریم و بس
آب روان تو هستی و باقی همه سراب

شاه و گدا به پشت درت صف کشیده اند
از بس که می کنی به همه لطف بی حساب 

نام تو از مرام تو نشات گرفته است
همچون گلی که می چکد از دامنش گلاب

صلح تو ابتدای قیام حسینی است
یعنی که صلح توست سرآغاز انقلاب

از بس که واژه واژه عمرت مصیبت است
غم هایت ای غریب نگنجد به صد کتاب